The Drop mag dan wel de tweede langspeler zijn van de hand van Michaël R. Roskam, het blijft zijn Amerikaans debuut. Roskam levert na zestien maanden West Coast een misdaadthriller af met een gevarieerde cast en een sterk verhaal - gebaseerd op het kortverhaal Animal Rescue van Dennis Lehane.  

’Een paar weken na de release van Rundskop kreeg ik telefoon vanuit de VS,’ vertelt Roskam, ’met de vraag of ik geen zin had om met hen te werken’. Na het agentschap (United Talent Agency) door de zoekmachine te halen, stemde hij in. Al begon de bal niet meteen te rollen. ’Elke dag kwam er een nieuw scenario binnen: allemaal even slecht. Ik heb laten weten dat ik niet naar Amerika zou gaan om dat soort films te maken. Langzaamaan zijn ze me dan betere scenario’s beginnen sturen’. (referentie:Knack Focus)
Aanvankelijk was David Cronenberg al met het script aan de slag en zou Viggo Mortensen de rol van barkeeper op zich nemen. Maar het was pas toen Rundskop een Oscarnominatie kreeg, dat het script van Animal Rescue volledig naar Roskam werd toegeschoven. 

The Drop belooft een duistere misdaadthriller te worden, waar de gedeukte karakters van de personages de bovenhand nemen. Tom Hardy speelt in de film de eenzame barman Bob Saginowski. Hij sluist onder druk van zijn werkgever Marv (wijlen James Gandolfini) geld weg voor de Tsjetsjeense maffia in een Brooklynse bar. Door een overval komt Bob in contact met Nadia (Noomi Rapace). 

Hoewel de Nederlandstalige pers voortdurend Matthias Schoenaerts bejubelt als grote acteur in The Drop, is er slechts een bijrol voor de acteur weggelegd. ’Heel het Hollywoodsysteem is gebaseerd op sterren. Je hebt grote gevestigde namen nodig om een project gefinancierd te krijgen. Dat is zot hoor, hoe dat werkt’, legt de regisseur uit. (referentie: De Morgen Magazine) 

Drie maanden na de opnames overlijdt James Gandolfini. Allemaal erg onwezenlijk voor Roskam. ’Je komt net van zijn begrafenis en meteen moet je verder monteren. De man die net overleden is, staat springlevend voor je op de monitors’. De druk om Gandolfini een laatste keer te laten schitteren was er zeker. ’Een soort emotionele reflex’, meent Roskam. ’Nu, al gauw bleek dat we de juiste keuzes al gemaakt hadden. Had hij nog geleefd, we hadden exact dezelfde Gandolfini gezien’. (referentie: Knack Focus)  

Met zijn tweede langspeelfilm waagt Roskam zich in het vaarwater van Martin Scorsese. De Amerikaanse pers is nog niet helemaal gewonnen voor de tragere filmstijl, al geldt nog steeds de leuze:'eerst zien, dan geloven'. Als Roskam met The Drop dezelfde weg opgaat als Rundskop dan heeft de Belgische cinema opnieuw een film om trots op te zijn.