Bandnamen, ze zijn het vaak niet, maar als ze écht schoon zijn, zijn ze ook écht schoon. Dan vertellen ze een verhaal, dat erg simpel, maar daarom niet minder prachtig is. Het moet intussen zowat drie, of zelfs vier jaar geleden zijn dat ik Milan leerde kennen als gitarist bij Flying Horseman en Blackie & The Oohoos. Toen ook deze bands nauwelijks bekendheid genoten buiten hun eigen Antwerpen, maar we ze in de toenmalige Kinky Star Radio Show beide wél te gast hadden voor een live-sessie. Want zoals zo vaak, is Urgent.fm dé plek waar het talent een platform krijgt, kan groeien en zich kan presenteren aan de wereld. Maar goed, ik dwaal af. Ik leerde Milan dus kennen en al gauw ook z’n lief Joke. En toen ook zij samen muziek gingen maken, waren we er opnieuw als de kippen bij. Want hoewel ze nog een pak obscuurder én onbekender waren dan de bands met wie ze al in de studio stonden, kwamen ook Mittland Och Leo langs voor een live-sessie.

“Dat ze een uiterst schattige, haast aaibare naam hebben. En tegelijk ook erg mysterieus,” zei ik, “en dat dat komt door de speelse ‘i’ in het eerste, de zachte ‘och’ als tussenwerpsel en de mooie ‘o’ op het einde.” Maar wat er nu precies achter zat, daar had ook ik het raden naar. En het antwoord op de vraag was, nu, gewoon prachtig. Toch? 

“Mitt land is in het Zweeds mijn land, My land, Milan (Warmoeskerken),... 

Och Leo betekent: en leeuw, en Leo, en Leonare, en Joke Leonare, snap je?”

We zijn intussen enkele jaren later en na enkele erg fijne ep’s hebben Joke (Jj funhouse, Nachtwinkel) en Milan (Flying Horseman, C. Young, Condor Gruppe, Blackie and The Oohoos), eindelijk een volwaardige langspeler klaar. En net zoals hun naam schuilt in mysterie, kan je ook nooit een label op hun muziek plakken. Wie dat wel doet, brengt meteen onherstelbare schade aan, niet alleen aan z’n eigen beleving van de muziek, maar ook aan de manier waarop ze die maken. Want wie hen ooit live ziet, is meteen verkocht. Om te beschrijven wat ze precies doen op ‘Optimists’ - zo heet de plaat - moet er ook niet gegoocheld worden met genre’s, referenties of in het ijle worden gezocht naar aanknopingspunten. Want dat maakt hen kapot. Luisteren, dat is het enige wat je te doen staat. En tegelijk ook het belangrijkste. 

Maar laat één ding duidelijk zijn. Mittland Och Leo is één van die belgische bands die je in je hart moet sluiten. Die je moet koesteren en moet gaan zien. Omdat er dicht bij huis prachtige dingen gebeuren, wanneer twee bijzonder lieve mensen samen aan de slag gaan met synthesizers en je meenemen in een wereld die enkel en alleen de hunne kan zijn. Wars van hypes, trends en het ‘anders’ willen zijn, maken ze muziek vanuit wie ze samen zijn. En niet apart. En dat levert - op z’n minst gezegd - een prachtige plaat op van een ontwapenende band die je bij voorkeur live meemaakt. 

Gouvernement 

En daarvoor hoef je niet eens ver van huis te gaan. Op vrijdag 14 november speelt Mittland Och Leo bij de opening van de expo van de Gentse schilder Eva Vermeiren. Zij stelt tentoon in de fijne artistieke vrijplaats ‘Gouvernement’, die afgelopen zomer de deuren op deed op hun locatie in de Gouvernementstraat 7. Gouvernement is een microartistieke werkplaats en cultureel platform in het centrum van Gent. Een project gestart door drie mensen met een verschillende achtergrond en een gedeelde gedrevenheid: een omgeving creëren waar beginnende en opkomende artiesten kunnen proberen, falen en opnieuw proberen. Enerzijds kunnen artiesten er autonoom werken in 5 studioruimtes, anderzijds wordt er een multidisciplinaire ruimte ter beschikking gesteld waar werk gepresenteerd kan worden. Bovendien wil Gouvernment een aanvulling zijn op het bestaande artistiek aanbod in Gent; een eigen programmatie “in de marge”. Er wordt gemikt op een variatie aan mensen en disciplines zoals beeldende kunst, muziek, theater, met de klemtoon op onderlinge kruisbestuiving en het onverwachte.

Eva Vermeiren

Eva (°1989) maakt schilderijen en collages. Haar atelier in Gent is een belangrijke plek. Objecten en beelden worden op zo’n manier geplaatst dat je ze met elkaar gaat verbinden en naar betekenis zoekt. Alles beïnvloedt elkaar. Elke hoek, kleur of vorm in de ruimte speelt een rol in het totaalbeeld. Je kon haar werk reeds zien op de groepstentoonstellingen van Nucleo, Vanity Fair , …  Wat ze toont in Gouvernement staat niet vast, dat ze iets aanvangt met de ruimte, daar kan je vanop aan.

Eva Vermeiren- Pour Manu et Ria, Coussas (Ladou — France) (c)