Je hebt het misschien al eens gelezen: “Gent: UNESCO City of Creative Music”. Met tientallen locaties, organisaties, labels, boekingskantoren en een hoop jong volk dat staat te springen om gehoord te worden, lijkt die titel niet meer dan verdiend. Sinds 2011 kan echter ook nog “showcasefestival” toegevoegd worden aan bovenstaand rijtje. En wat voor één. Dit jaar programmeert GLIMPS niet minder dan 60 artiesten uit 17 verschillend landen, verspreid over 3 dagen en 11 locaties. Een heleboel cijfertjes waarmee we maar duidelijk willen maken dat je het weekend van 11-13 december maar beter helemaal vrijhoudt.

En omdat wij nu al medelijden hebben met je door keuzestress getormenteerde muziekhart, vroegen wij alvast eens aan muzikaal gent waar zij het hardst naar uitkijken.

Tim Beuckels (Unday Records)
Ik ben vooral benieuwd naar de Belgische delegatie op GLIMPS. Zo ga ik zeker eens piepen bij Love Like Birds om te horen hoe de nieuwe tracks live klinken. Ook Bed Rugs wil ik zien, heel benieuwd naar hun nieuwe plaat. Black Flower is dan weer ethiojazz made in Belgium. Ze hebben een tof plaatje onder de arm, en zijn naar het schijnt live erg de moeite. Verder staan Nordmann en Stadt op het verlanglijstje, ook al twee geweldige livebands.

En verder: Afterpartees, Get Your Gun, Blaue Blume, The Away Days, Hydrogen Sea, I Will I Swear

Fien Deman (I Will, I Swear)
Een absolute must see is het Belgische Sleepers' Reign. Niet alleen heeft de band één van de beste zangers ooit, hun nummers zijn ook zeer slim en onconventioneel opgebouwd. Naar mijn mening een van de beste bands in België, en het wordt tijd dat ze wat meer aandacht krijgen.

Ook Will Samson kan ik ten zeerste aanraden. Ik heb een tijd geleden zijn plaat gekocht en ben helemaal verkocht. De Brit heeft een heel mooie zachte stem, die hij combineert met organisch klinkende elektronica en een doodeerlijke gitaar. Een heel mooie combinatie, waar je instant rustig van wordt.

En Verder: Brutus, Vuurwerk, Amongster

Free Anckaert (Muziekredactie Urgent)
Eaux! Met hun debuutalbum Plastics op zak, een passage op Best Kept Secret achter de rug – die ik erg kon appreciëren – en ‘support van Fuck Buttons’ op het palmares, is Eaux geen echt nieuwtje meer. Toch lijkt het Londens trio nog een duwtje nodig te hebben om door te breken. Head, dat doet denken aan Braids, is alvast een van mijn favoriete nummers van het jaar.

Ook Monophona zou wel eens voor een verrassing kunnen zorgen. Zangeres Claudine Muno’s stem vind je ergens tussen die van Björk en Beth Gibbons van Portishead. De beats van Philippe Schirrer liggen dan weer op het zwaartepunt van de driehoek Trentemøller-James Holden-Baths.

En verder: Svper, Natas Loves You, Nvmeri, Sea Changes