Op filmgebied was 2014 alvast een topjaar. Het begon in schoonheid met onze nummer 1 en het Film Fest Gent heeft ons duidelijk verwend. De Tumult.fm redactie somt haar 10 favoriete films van het afgelopen jaar voor je op.

1. The Grand Budapest Hotel – Wes Anderson

Zonder enige twijfel de beste film van het afgelopen jaar. Zowel het verhaal, de muziek en de filmografie zijn tot in elk detail uitstekend uitgekiend door regisseur Wes Anderson. Voeg daar het verbluffend acteerwerk van hoofdrolspeler Ralph Fiennes, maar van ook Jude Law, Adrien Brodie, Willem Dafoe en nieuwkomer Tony Revolori aan toe en je hebt geen enkele reden meer om deze film niet te hebben gezien.

http://www.tumult.fm/node/1828

2. Leviathan - Andrey Zvyagintsev

We hebben geprobeerd het aantal flessen wodka die doorheen de film naar binnen gegoten worden, te tellen maar geraakten ergens bij fles 88 de tel kwijt. Om maar te zeggen: Leviathan bevestigt het clichébeeld dat wij hebben over de gemiddelde Rus: nors, doorleefd, corrupt en bovenal met een lever aangetast door liters wodka.

http://demening.be/film/leviathan/

3. Blind – Eskil Vogt

Het zal vermoedelijk wel extreem contradictorisch klinken maar Blind van Eskil Vogt -over hoe een jongedame omgaat met blind zijn – is een visueel bommetje om u tegen te zeggen! En heb nadien vooral geen schrik om u over te geven aan datgene wat eenieder zal doen: stilstaan bij wat u zou doen mocht je plots blind worden.

http://demening.be/film/blind/

4. Boyhood – Richard Linklater

Regisseur Richard Linklater kon ons al overtuigen met zijn trilogie 'Before Sunrise', 'Before Sunset' en 'Before Midnight’. Onder andere dankzij zijn sterke cast -Patricia Arquette en Ethan Hawke spelen een hedendaags Texaans ouderpaar- is ook ‘Boyhood’ een aanrader geworden. De film begint vrij druk en chaotisch, maar naarmate hoofdpersonage Mason ouder wordt, verlopen de scènes op een rustiger tempo. Het verhaal op zich niet zo heel bijzonder, maar dankzij het acteertalent van de (meeste) hoofdpersonages en enkele visueel wel heel mooie scènes is ‘Boyhood’ een bijzondere film geworden.

http://www.tumult.fm/node/2173

5. Interstellar – Christopher Nolan

Nolans oudere werk “Inception” (2010) was een film, waar je nadien nog een uurtje op café moest gaan en babbelen en filosoferen over wat je juist gezien hebt. Interstellar is 30 keer zo intens geworden. Bepaalde onderwerpen zoals "zwarte gaten", waar alleen nog maar theorieën over bestaan, worden geprobeerd te omvatten. Door de fascinerende fysica steekt het verhaal goed ineen. De film bevat ook grappige dialogen zodat het scenario lichter geworden is. Zoals elke goeie film, is het een film die je minstens twee keer moet zien.  

http://www.tumult.fm/node/2319

6. Turist - Ruben Östlund

De gitzwarte komedie Turist laat je bij momenten ineenkrimpen van de ongemakkelijke situaties, tot je gewoon niets anders meer kan doen dan heel, héél hard lachen. Östlund neemt enkele thema’s zoals het huwelijk, het mannelijke testosterongehalte en verwende kinderen onder handen. Het eerste half uur van de film worden deze thema’s nog braafjes afgetast, om ze dan in de rest van de film op meedogenloze wijze neer te halen. En ja, soms zijn de extreme situaties een beetje over the top, maar dat zien we graag door de vingers. Turist is eigenlijk gewoon verplichte kost voor iedereen die zich als cinefiel beschouwt.

http://www.tumult.fm/node/2277

7. Birdman or (The Unexpected Virtue of Ignorance) - Alejandro González Iñárritu

De Mexicaanse regisseur Alejandro González Iñárritu (‘Amores Perros’, ’21 Grams’, ‘Babel’, ‘Biutiful’) is terug. En hoe! Met Birdman levert hij een visueel pareltje af waar ze in vele pretparken met sensationele rollercoasters jaloers op zouden zijn. Iñárritu levert met deze Birdman ongetwijfeld een boxoffice succes af want naast een ingenieus en creatief scenario is er opnieuw voldoende actie en drama om ook de popcorn-cinefielen twee uur te boeien. Iets zegt ons dat de grote Mexicaanse vlag op Zocalo (de grote markt zeg maar)  in Mexico stad ooit plaats zal mogen maken voor een standbeeld van de man.

http://demening.be/film/birdman-or-the-unexpected-virtue-of-ignorance/

8. Le Meraviglie - Alice Rohrwacher

Een mooi familie-epos met een Belgisch tintje (Sam Louwyck) waar we terecht extreem trots op mogen zijn. Een terechte prijswinnaar in Cannes waar duidelijk anders wordt gejureerd dan op het Film Fest Gent. (We herhalen het graag nog één keer dat Gente De Bien geen slechte film was, maar absoluut niet de sterkste film in competitie kon worden genoemd.)

http://demening.be/film/le-meraviglie/

9. Violet – Bas Devos

Devos vertrekt misschien niet vanuit het idee zonder tekst of dialoog te werken, maar het eindresultaat kenmerkt zich wel door grootschalige afwezigheid van dialoog en de verpletterende aanwezigheid van stilte. Ook de jongerenjury op het filmfestival in Berlijn bejubelde Devos´ eerste langspeelfilm omwille van "zijn abstracte exploratie van emoties na een tragische dood, en omwille van zijn sublieme mix van cinematografie, geluid en verhaal". Een evenwichtige film die raakt en bijblijft.

http://www.tumult.fm/node/2271

10. Adieu au Langage - Jean-Luc Godard

Overlappende gesprekken waarvan maar de helft verstaanbaar is; strakke beelden (nu ja…) van het koele Zwitserse meer Leman; brutaal afgebroken fragmenten van klassieke muziekstukken; een bombardement van citaten uit de wereldbibliotheek; inserts van foto’s en archiefbeelden en een script (nu ja…) over een man en een vrouw die elkaar proberen te overtreffen in tegenstellingen tijdens het douchen en kakken. De eeuwige vormvernieuwer Godar geeft zijn collega’s van de filmcommercie nu ook nog eens een lesje in wat je met 3D allemaal kan doen en gebruikt in zijn 43e lange film dit procedé ook om het beeld in vraag te stellen en de toeschouwer te provoceren.

http://demening.be/film/adieu-au-langage-3d/