Concept Kunstenaar van de Maand in de Zebrastraat

Het initiatief van de Kunstenaar van de Maand heeft tot doel jonge en/of beloftevolle beeldende kunstenaars de kans te geven om hun werk te tonen aan een groot publiek, en dit zonder commercieel oogmerk. Het gaat hierbij dus duidelijk niet om een tijdelijke galerie waar kunstwerken te koop worden aangeboden.

Twee à drie keer per jaar komt een ervaren jury samen om een selectie te maken uit de ingezonden portfolio’s. Belangrijkste voorwaarde is dat de kunstenaar niet verbonden is aan een galerie. Per jaar worden 11 kunstenaars gekozen: één voor elke kalendermaand, uitgezonderd augustus.

De geselecteerde kunstenaar stelt zijn werk gedurende één maand tentoon in de ontmoetingsruimte van de Zebrastraat, die maandelijks door 2.000 mensen wordt bezocht (het gaat vooral om deelnemers aan seminaries, debatten, persconferenties, congressen, productpresentaties enz.). Daarnaast krijgt de kunstenaar de gelegenheid om een eigen vernissage te organiseren. Bij deze gelegenheid maakt een fotograaf een portret van de kunstenaar bij één van zijn werken, dit met het vooruitzicht op een grote overzichtstentoonstelling die na 5 jaar wordt gepland. Hiervoor willen we dan – in onze tentoonstellingsvleugel – van elke “kunstenaar van de maand” één oud en één nieuw werk tonen.

Kunstenaar van de Maand Februari: Jeroen De Wandel

Jeroen De Wandel (°1980, Ronse) studeert fotografie aan de Academie Voor Beeldende Kunst te Gent. Enkele centrale thema’s waar hij vaak rond werkt zijn natuur versus cultuurlandschap, tijd & ruimte, bevreemding, weemoed, kwetsbaarheid, beeldvorming, realiteit en surrealiteit, leven en dood. Naast architectuurfotograaf werkt Jeroen ook als grafisch vormgever en runt hij een platenlabel rond experimentele muziek, Icarus Records (met releases van Echo Beatty, Ecila en Stray Dogs).

De tentoonstelling bestaat uit twee delen: “False Believe” en “Het Vijfde Seizoen”.

“Het Vijfde Seizoen”
“Een schilderij is de synthese van maanden kijkwerk, een foto is slechts het vastleggen van een seconde” (David Hockney)
Zes maanden lang volgde de fotograaf de veranderingen van tijd en seizoenen in het landschap, om vervolgens als synthese uit al het bronmateriaal laag na laag minitieus een surreëel landschap te construeren. De geluidsopnames, gemaakt op de getoonde locaties, vormen op dezelfde manier een samensmelting van tijd en ruimte.
Ondanks hun ligging in de onmiddellijke nabijheid van stad en verkeer zijn deze landschappen toch oases van ongerepte natuur, amper verstoord door menselijke activiteit.