Wij hebben het gezien. Subtiel, bijna stiekem, maar wij hebben het gezien. Struiken beginnen knoppen te dragen, we vergeten al eens onze muts en af en toe vragen we ons luidop af of het nu al dan niet terrasjesweer is. Ideale groep om ons te vergezellen in dit jaarlijkse transitieproces: de zonovergoten garagerock van Allah-Las.

Voorprogramma Eerie Wanda zette de deur alvast op een kier met hun nogal berekende variant van de garagescène. Ietwat ingehouden, melodie gedreven en langzaam dobberend op een kalme zee bleven deze sympathieke Nederlanders echter iets te veel op de oppervlakte. Niet dat wij het soort mensen zijn die daar moeilijk over doen.

Met een naam waar je bij het uitspreken je best moet doen om niet in een eindeloos “lalalala…” terecht te komen, is het al moeilijk om de zon niet te laten doorschemeren in je muziek. Het uit L.A. afkomstige Allah-Las voldeed dan ook ruimschoots aan onze verwachtingen: ongecompliceerde garagerock die ons even deed vergeten en langer deed dromen. Het nogal brave publiek kwam dieselgewijs op tempo, en tegen Tell Me (What's On Your Mind) klonk het herkenningsapplaus enthousiast doorheen de zo goed als uitverkochte zaal. Er werd gedanst, stille momenten werden opgevuld door kreten en de eerste rijen werden getrakteerd op een onderonsje met de bandleden. Ook de nieuwe nummers uit tweede worp Worship The Sun hoefden niet onder te doen. Er werd dan ook weinig veranderd aan de formule “stoffige woestijn-meets surf”. Hoewel de rustigere intermezzo’s het tempo ietwat uit de set haalden, toonde Allah-Las over ruim voldoende sterkhouders te beschikken om een straffe set uit te bouwen. Het strategisch opgespaarde Catamaran vormde daar een mooie bekroning op, en in afsluiter Every Girl werd de voltallige line-up van Eerie Wanda zelfs uitgenodigd op het podium. Het beeld van vier springende Nederlanders met een tamboerijn in de hand deed iets te geitenwollensokkenachtig aan, maar de uitgelaten sfeer maakte veel goed.

Allah-Las zal dan wel nooit de band van de grote vernieuwing worden, wij hebben het evengoed nog nooit iemand kwalijk genomen dat ook de lente ieder jaar terugkeert.

Foto's: Tiffany Devos