Het Marrokaanse Dúo Dinámico van de Belgische filmindustrie, Adil El Arbi en Bilall Fallah, verfilmden Dirk Brackes bekroonde jeugdboeken Black en Back tot een flitsende straatfilm en een geweldige bioscoopervaring.

Het verhaal van Black lijkt op het eerste zicht een clichématig doorslagje van een antiek verhaal: een jongen en een meisje van twee rivaliserende bendes worden verliefd op elkaar, met alle gevolgen van dien. Niemand die niet meteen aan West Side Story of Romeo en Julia denkt. Er schijnt net genoeg licht door de film om hem verteerbaar te maken. Maar los van het klassieke plot raakt Black heel wat razend actuele thema's aan: de integratieproblematiek in Brussel, straatbendes, jeugdcriminaliteit, seksisme en seksueel geweld. Er schijnt net genoeg licht door de film om hem verteerbaar te maken, zonder af te doen van de harde realiteit die wordt afgebeeld.

Niet alleen de themakeuze zorgt voor het gevoel dat Black een van de meest hedendaagse Vlaamse producties in jaren is. Fallah en El Arbi zijn als regisseurs volwassen geworden sinds hun prematuur aandoend langspeeldebuut. Ook visueel is Black een sprong voorwaarts. Daar zit de uitstekende cinematograaf Robrecht Heyvaert voor iets tussen. Ook de casting speelt zijn rol. Hoofdrolspeelster Martha Canga Antonio (Mavela) en Aboubakr Bensaihi (Marwan) maken indruk, zeker als je weet dat beiden geen enkele acteerervaring hebben. Dat de meeste acteurs gewoon van de straat werden geplukt, is nauwelijks te zien aan het eindresultaat, en dat is een straffe prestatie.

Black is niet vrij van schoonheidsfoutjes. De aandacht van de cast verslapt hier en daar, en enkele belangrijke bijrollen hadden wat dieper mogen worden uitgewerkt. Bovendien schuwen El Arbi en Fallah de Hollywoodiaanse clichés niet, wat op sommige momenten voor een déjà-vugevoel zorgt.

Die kleine taches de beauté doen weinig af van de een intense bioscoopervaring die Black biedt. El Arbi en Fallah hebben je van begin tot einde in een houdgreep. Dit is helemaal de film geworden die het regisseursduo wilde maken: een hard, edgy maar tegelijk goed verteerbaar liefdesdrama.