Dat Gent naast de grote cultuurhuizen ook veel kleinere culturele initiatieven kent, is geen geheim. Het Kleine Begijnhof in de Lange Violettestraat is het prachtige decor voor één van dergelijke initiatieven, namelijk Art Cinema OFFoff. Ze wijden zich volledig aan de experimentele film en kennen reeds een mooie geschiedenis. OFFoff kan steunen op de schouders van sterk team vrijwilligers. En laat het afgelopen week net week van de vrijwilliger te zijn geweest, reden te meer voor een bezoek.

Het filmplatform eert de filmische locatie met een gevuld programma en afgelopen schrikkeldag eerden ze Chick Strand. De Amerikaanse regisseuse is niet meteen een klinkende naam die bekendheid geniet bij het grote publiek, wel is ze een uitzonderlijk filmische talent. Strand is medeoprichter van het vermaande Canyon Cinema, een onafhankelijke filmdistributeur, die in de jaren 60 de avant-gardistische film een forum wou bieden. En zelf vond Strand snel haar plaats achter de camera om films te maken, waarbij ze experimenteerde in het mengen van documentaire en fictie. Op het programma een selectie uit het oeuvre van Strand, die deze combinatie weergeeft met Soft Fiction als hoofdfilm. De inleiding van de avond was eerder povertjes, wat daarna volgde was dat allerminst.

Opener van de avond was Anselmo, een drie minuten durend portret van een Mexicaans kind, Anselmo die doorheen haar werk meermaals opdook. Vervolgens een ander drie minuten durend verhaal, Waterfall. Bij de twee kortfilms komt de experimentele hand sterk naar voor. Strand speelt met beelden, licht en geluid. Ze neemt de kijker mee op een wilde rit waarbij je op zoek bent naar het grijpbare, Strand houdt het echter net ver genoeg voor je uit. Meteen kregen we een voorproefje van haar kunde. Daarna was het de beurt aan Loose Ends, een akelig actueel verhaal na meer dan 30 jaar. De sterk politiek getinte film stond eerst niet op het programma, de eerder geprogrammeerde films werden echter vanuit Amerika als niet voldoende beschouwd. Hoe we dat precies moeten opvatten, blijft in het midden.

Stand confronteert de kijker in Loose Ends met armoede, hongersnood en migratie door middel van wrede beelden die weggeplukt lijken uit een doordeweekse Panorama aflevering.

En ten slotte Soft Ficton, haar meest geroemde werk. Net als in Loose Ends komt het documentaire aspect naar boven. Drie vrouwen vertellen een persoonlijk verhaal die dankzij het gebruik van extreme close-ups ook echt persoonlijk worden. De ontroering, gedachten en twijfels kunnen we aflezen van de gezichten. Dit wordt afgewisseld met eerder narratief geleide beelden die de film een eenheid willen meegeven. Toch zijn het de vrouwen, hun trekken en handeling die ons bijblijven. Geen enkele van de films neemt meer dan een uur in beslag, waardoor we niet verdrinken in beelden en geluiden. En dat is de kunst die Strand beheerst. Ze pakt de kijker vast en laat hem net op tijd weer los voor hij zichzelf kwijtraakt.

Chick Strand overleed enkele jaren terug en bokste een mooi oeuvre bij elkaar. We mogen terecht blij zijn dat OFFoff deze rastalenten in kijker zet. Ze zorgen misschien niet voor afgeladen volle zalen, maar bedienen de cinefielen en diegene die op zoek zijn naar net dat ietsje anders op zijn en haar wenken. Naast wekelijkse activiteiten, organiseren ze in april Nacht van de Experimentele Film. Ze zitten duidelijk niet stil bij OFFoff. De experimentele film en wij zijn hen daarvoor dankbaar.