West-Vlamingen in Gent zijn eerder regel dan uitzondering. En dat een muzikaal deel daarvan beloftevol samenklit in bands is daar een mooi gevolg van. Sinds donderdag is er alvast één groep meer om in het oog te houden: het triootje van Club Jaecques #1. Het project rond Daan Borloo (theater), Sam David (Vloedt en Audience) en Sam Ecker (poëzie) beleefde alvast zijn veilige vuurdoop in hun eigenste huiskamer.

Dat een huiskamer pas een huiskamer is met een sanseveria, hadden ze alvast begrepen. In die huiskamer in de Sint-Amandstraat waren voor even de handjes klammer en de stemmen zoeter gesmeerd. Club Jaecques #1 brengt een combinatie van voordracht, theater en muziek in een unieke verpakking. In alle drie de luiken wordt er met taal gegoocheld die langzaam de hersenpan binnendringt en daar lange tijd blijft beroeren.

Benny wil een kind. Piratenjongen onder (niet op) de glijbaan en verliefd op Valentina. Het kortverhaal van Daan Borloo zorgt zowel voor een glimlach als een bitter kantje. Daan zorgt voor de nonchalante rustpunten van de avond, zonder dat die daarbij gemakkelijk overkomen. Die weerhaakjes zitten ook in de liedteksten van Sam David die de verschillende teksten aan elkaar lijmen. Dat hij zoetzuur droomt. En de wijn uit het kratje zo heerlijk schuimt en golft. Maar met zo'n flarden van citaten wordt er enkel ongelukkig gereduceerd. Sam Ecker brengt de zwaarte in het trio met een voordracht waarbij je zelf de woorden gaat proeven. De teksten zijn verrassend opgebouwd en luistervriendelijk. Aan indigestie gaan de teksten alvast niet lijden. En dat is dankbaar.

Het is alvast afwachten hoe de jongens het doen wanneer ze geen set spelen binnen hun eigen veilige muren. De sympathie van het publiek is er alvast en zorgt voor een zekere daadkracht. Af en toe een knipoog of een korte kwinkslag: een beginnend groepje is het vaak alleen binnen een veilig publiek gegeven.

Hoewel iedere auteur zijn tekst apart tot stand liet komen, is er samenhang in Club Jaecques #1. Ieder luik heeft zijn eigenheid, maar alles blijf wel mooi in elkaar overvloeien en zorgt voor een uitgebalanceerd halfuurtje dat doet ontdooien. Laat de cijfers maar oplopen na de hashtag. Club Jaecques heeft iets leuks in handen, nu nog de geschikte manier vinden om ook buiten de huiskamer te treden. 

Foto's: Vastlegger Teo