Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

REVIEW | DER KÖNIG KANDAULES | OPERA VLAANDEREN

REVIEW | PODIUM
wo 27.04.2016 | 20:30

door Sara Logghe

Kandaules, koning van Lydië, is onmetelijk rijk en wil zijn rijkdom met al wie het horen, zien en proeven wil, delen. Tijdens één van zijn vele decadente feestpartijen wordt een ring gevonden in de buik van een vis. De koning ontdekt dat deze ring je onzichtbaar maakt. Op het feest ontmoet de koning de visser Gyges. Kandaules verkiest de oprechtheid van Gyges boven het gewauwel van zijn hofhouding en verzoekt de arme visser om bij hem in zijn slot te komen wonen.

 


In het tweede bedrijf blijft koning Kandaules pronken met zijn bezit en wil hij ook visser Gyges overtuigen van al zijn rijkdommen. De koning rekent hiertoe ook zijn vrouw Nyssia en hij vraagt de visser om aan de hand van de ring “onzichtbaar” de koningin te bespieden. Na enig protest, doet de visser wat hem wordt gevraagd, maar hij vindt de koningin zo mooi dat hij haar vertrek betreedt en de liefde met Nyssia bedrijft. Zij denkt dat hij de koning is en is zich van geen kwaad bewust, in tegendeel ze is onder de indruk van hun nachtelijke samenzijn. Dat laatste vertelt ze aan de koning die nu snapt wat er is gebeurd en zijn jaloezie nauwelijks kan onderdrukken. Uiteindelijk maakt Gyges zich bekend aan Nyssia, maar omdat zij zich vooral verraden voelt door haar echtgenoot, overtuigt zij Gyges om de koning te doden en zelf de troon te bestijgen.

 


Dit klassiek aandoend verhaal, gecomponeerd door Zemlinsky in 1938, wordt ons in een hypermoderne jas gebracht. Het podium bestaat uit een futuristische doorsnede van een industrieel gebouw vol technologische snufjes. We wanen ons net niet op de set van Star Wars. Deze bombastische setting maakt het voor het publiek niet altijd even gemakkelijk om alle acties in de verschillende “kamers” te kunnen volgen zodat we niet altijd helemaal mee zijn met het verhaal. Gelukkig volgden we de inleiding en waren we voldoende op de hoogte van het plot. Alle lof voor de dramaturg Piet De Volder die ons telkens weer wegwijs maakt in de wondere wereld van componisten, sopranen en aria’s. Helaas was deze keer de inleiding boeiender dan de voorstelling zelf.

 


Voor we ons betoog beginnen, moeten we zeker en vast bekennen dat wij geen specialisten ter zake zijn, maar we gingen al meermaals naar de Vlaamse Opera en waren telkens onder de indruk. Afgelopen zondag was dit helaas niet zo. Het orkest kon ons echter wel bekoren, maar dit werd bij momenten haast te niet gedaan door de bijna kinderachtige productie. We voelden plaatsvervangende schaamte voor de drie hoofdrollen. De stem van koning Kandaules kwam nauwelijks boven de muziek uit, visser Gyges kwam ongeconcentreerd over en koningin Nyssia was in de eerste plaats een slechte actrice met een mooie stem. De bijrollen daarentegen waar dan wel weer overtuigend. Zeker de twee jongetjes die een onvervulde kinderwens op filosofische wijze voorstelden, verdienen alle lof. Ook de snobistische feestvierders en het personeel waren naar onze bescheiden mening de half verdronken redders van het stuk. Als toeschouwer was het bijzonder moeilijk om empathie te voelen voor een personage. De afstandelijkheid tussen de karakters maar ook de absurde mengeling van een strakke mis-en-scène met tegelijk traditionele elementen zoals een houten kruisbeeld en kerstboom, zorgden ervoor dat het vooral een heel verwarrende ervaring was. 

 

Foto's Annemie Augustijns

 

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓