Alsof we op een afstudeerfeestje van het KASK beland waren, zo voelde het een beetje afgelopen woensdag in de Handelsbeurs. Onder de noemer van Ghost werkte Raveyards een “carrousel van performances” uit op unieke locaties. Ze nodigden daarvoor bevriende bands en ander creatief gespuis uit om er op een dikke tien minuten het beste van zichzelf te komen geven. Al dan niet à l’improviste. Muziek, performance, beeldende kunst en pintjes. Kan een avond nog méér Tumult-like zijn?

Wij kwamen binnen tijdens de geluidsbrei die Rumours heet. Neen, geen Fleetwood Mac maar wel Gentse trip-hop met vocals die bijna hypnotiserend werken. Wij denken aan een meer agressieve, meer duistere SX. Later op de avond keerden ze terug voor een tweede set, en waren we evenwel onder de indruk van de eigenzinnigheid van het viertal. Wij houden er wel van! Maar luister vooral zelf naar Surface, die single is officieel Tumult approved. De rest van de avond werden we van hier naar daar geleid, gids met paraplu in de hand. Af en toe kregen we een flashback naar schoolreizen en een juf die om de zoveel minuten “aansluiten zodat iedereen kan zien!” roept. Maar hé, deze keer stonden we er tenminste wél met volle goesting. Allen mooi in de rij en op naar het volgende stukje verblufing.

Wie dacht even de kalmte op te zoeken tijdens een plaspauze had verkeerd gedacht. In de toiletten was een volwaardige rave aan de gang met Psygasus. Klonk ons een beetje als gedimde trance meets ambient in de oren. Staat even goed ergens in een club als stilletjes als achtergrondmuziek. We bevonden ons bijna in hogere sferen, tot ergens het geluid van de chasse klonk. Even vergeten dat we in de wc stonden.

Het deed ons op een vreemde manier een beetje denken aan een studentendoop.

Met een teruggespoelde striptease (jawel, je leest het goed), werd Laurie Haegen onze favoriete performance van de avond. We konden niet anders dan met open mond naar deze dansact te staan kijken, zo fascinerend was het. We hadden gerust ook de onteruggespoelde versie willen zien. Titi ft. Bowers bracht ook een stukje dans. Het deed ons op een vreemde manier een beetje denken aan een studentendoop.  Op kille tonen bewoog de danseres zich over de ruimte in een witte overal. Het ging met vallen en opstaan (letterlijk) en er werd met bekers water gegooid. 

Wanneer Dijf Sanders plaats neemt achter zijn toetsen kan je gewoon niet anders dan de oren te spitsen en grote ogen te trekken. Woensdagavond stond hij zijn geniale zelve te wezen achter een projectiescherm. Zijn muziek begeleidde ons op een tripje langs oorden waar het altijd goed weer is en waar iedereen op zijn gemak is. Warm, lichtjes melancholisch en golvend. Maar wederom: luister vooral zelf, je zal het je niet beklagen.   

Nog menig anderen waaronder  cUNST, Pieter De Wilde en One Man Party waren aanwezig, maar laat ons doorspoelen naar het moment waar iedereen op zat te wachten: het releaseconcert van Raveyards. Het was groots! Raveyard liet woensdagavond iedereen zien hoe je een live concert geeft. Het was onheilspellend, het was bezwerend, het was meeslepend. Alle vijf gaven ze live als in trance een concert waar je nog lang over navertelt: verspreid tussen doorzichtige doeken waar rokerige visuals op geprojecteerd werden. Synths, vettige beats en een op hol geslagen gitaar in combinatie met licht en projectie zorgden voor een totaalbeleving die nog dagen tussen onze oren zat.