Na zijn passage op Rock Werchter en zijn forfait op Pukkelpop dit festivaljaar, was het niet verwonderlijk dat het concert van Mura Masa in Vooruit ranzig snel uitverkocht was. Wie zich tot die gelukkigen mocht rekenen, danste gisteren de benen vanonder het lijf. Alhoewel het nooit écht een dansfeest voor gevorderden werd.    

Het mag gezegd, de 19-jarige Alex Crossan is zo’n pretentieloos wonderkind die eens om de zoveel tijd door de muziekwereld wordt opgehemeld. En terecht, want de jonge Brit werd met zijn hit Firefly opgenomen in de playlist New Music We Trust van BBC Radio 1. Vorig jaar bracht hij nog zijn succesvolle debuutalbum Someday Somewhere uit en begon daarmee heerlijk te touren, waarbij een Belgische tussenstop niet mocht uitblijven. De Vooruit bracht hem onder in een tot de nok gevulde concertzaal. De temperatuur liep genadig op en de dansende tienerlijven werden talrijker.

Alles netjes gedoseerd in een strakke playlist, maar daarom misschien net iets te koel, afstandelijk en helaas voorspelbaar.

Crossan laat het publiek uit zijn hand eten met hits als What If I Go, Firefly en LoveSick (ach, die samenwerking A$AP Rocky). Alles netjes gedoseerd in een strakke playlist, maar daarom misschien net iets te koel, afstandelijk en helaas voorspelbaar. Er werd terecht gedanst, met dank aan de heerlijke trap en synths, maar ook dankzij zijn zangeres die rijkelijk strooide met r&b en rap. Wanneer hij dan zelf inzingt op Are U There, breekt die afstandelijkheid even open en komt meteen zijn kunde als multi-instrumentalist bovendrijven. Invloeden van Jamie XX bleven niet uit, maar met die Aziatische fluitmotiefjes is wel veel te verdoezelen.

En daarmee is ook alles gezegd. Ja, de muziek zat goed. Mura Masa heeft het voor timing en catchy future beats, maar helaas gaan deze er live niet anders op klinken. Visueel bevestigde hij alle vooroordelen over jonge dj’s zonder Dimitri Vegas & Like Mike allures, want een show bleef het volledige (te korte, het mag gezegd zijn) uur wel uit, op de lichtstralen doorheen de zaal na. Jammer, want zo ging zijn zangeres wel met alle aandacht lopen, terwijl het sterke toetsenwerk wel bij Crossan lag.

Hoewel het er broeierig was, mocht het er misschien wat vuiler klinken. De avond afbreken zou onterecht zijn, maar ondergetekende reed wel wat onvoldaan de nacht in. Soms mag dit soort geschrijfsel ook eens twijfelen, niet?