Pinx liet ons al drie dagen genieten van een prachtige selectie LGTB-films en ook zaterdag was geen uitzondering. Er stond echter een heel ander soort film op het programma: Girls Lost, een magisch-realistische coming-of-age prent die in een sprookjeswereld worstelt met actuele kwesties als genderidentiteit, seksualiteit en verlangen.

Girls Lost worstelt in een sprookjeswereld met actuele kwesties als genderidentiteit, seksualiteit en verlangen

Eerst was er nog Toby Fell-Holdens kortfilm Balcony. Tina, een Londense tiener, raakt in de ban van Dana, een Afghaans meisje. Dana kijkt vanop haar balkon steeds “als een prinses” neer op de wereld. Tina voelt meteen een sterke beschermingsdrang voor dit meisje, dat gevangen lijkt te zitten in haar toren, bang voor de boze buitenwereld. Balcony blijft onverwacht uit de hoek komen en confronteert westerse kijkers met hun vooroordelen over immigranten.

Meer prinsessenanalogieën volgden in Girls Lost. Drie hartsvriendinnen, Kim (Tuva Jagell), Bella (Wilma Holmén) en Momo (Louise Nyvall), hebben het ongelooflijk moeilijk op school, waar ze nageroepen, uitgescholden en zelfs aangerand worden. Als bij toverslag komt een magische plant in hun leven die hun diepste wens vervult: geen avondje naar het bal, maar een avondje als jongens. De drie vriendinnen fietsen meteen naar het lokale voetbalplein, waar Kim de mysterieuze Tony ontmoet. Er beginnen echter barstjes in hun vriendschap te ontstaan wanneer één van de drie vriendinnen haar nieuwe identiteit prefereert boven haar oude.

Als bij toverslag komt een magische plant in hun leven die hun diepste wens vervult: geen avondje naar het bal, maar een avondje als jongens

De acteerprestaties van de jonge meisjes zijn fenomenaal, maar ook hun mannelijke tegenhangers tonen zich van  hun beste kant.  Alexander Gustavsson (Momo) en Vilgot Ostwald Vesterlund (Bella) slagen er volledig in om meisjes in het verkeerde lichaam te spelen, terwijl Emrik Ohlander (Kim) de karaktertrekken van Kim behoudt, maar duidelijk bloeit in zijn jongenslichaam.

Regisseur Alexandra-Therese Keining kon geen beter moment gekozen hebben om Girls Lost te maken: de sprookjesachtige sfeer, de met 80s synths gevulde soundtrack en de referenties naar popcultuuriconen als Grace Jones, David Bowie en Pattie Smith doen de film perfect passen in de huidige nostalgia wave die de Twin Peaks-revival en Stranger Things mogelijk maakte. Sophia Erssons soundtrack heeft overigens wel wat weg van de muziek van die laatste reeks.