Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

ANIMA ON TOUR | SPHINX CINEMA

REVIEW | FILM
do 09.03.2017 | 19:00

door Ben Ghyselinck

Nog voor het geweld in De Krook losbarstte, kon je op donderdagavond terecht in Sphinx Cinema voor een avond vol animatie dankzij Anima on Tour. Tijdens de krokusvakantie was er in het Brusselse Flagey Anima 2017, een tiendaags filmfestival gewijd aan animatiefilm. Nadien vertrokken de animatiefilms op tour door Vlaanderen en Wallonië om geïnteresseerden hun jaarlijkse dosis animatie te bezorgen, hierbij kon Gent niet ontbreken. Kwantitatief is deze tournee logischerwijs een magere versie van het filmfestival, kwalitatief hoeft het alvast niet onder te doen.

 

 

 Peripheria slaagt erin een spanningsboog op te bouwen dankzij contrasterend kleurgebruik en het op de achtergrond houden van menselijke aanwezigheid.

 

 

We beginnen met Cartoon d’Or, een selectie kortfilms die allemaal bekroond werden op Europese filmfestivals in 2016. Uit al deze winnaars werd tijdens Anima een grote winnaar gekozen: Yùl et le serpent van Gabriel Harel. Hoewel het een ontzettend mooi getekende animatiefilm is, ontbreekt voor ons de winnaarmentaliteit. De film beschrijft een realistische relatie tussen de kleine Yùl en zijn oudere broer en handelt over hoe het leven niet altijd is wat je ervan verwacht. We ontsnappen samen in de fantasiewereld van Yùl, maar terwijl de film opbouwt naar zijn climax, raken we wat verloren. We slagen er niet in ons te identificeren met de broers, ondanks de realistische verhouding. Na de plottwist bolt de film rustig uit.

 

Onze verwachtingen lagen wellicht te hoog voor de overall winnaar van deze competitie. Zonder kennis van de winst keken we ongetwijfeld door een andere bril en lieten we ons misschien niet vangen door voorkennis. Onze persoonlijke laureaat is David Coquard-Dassauls met zijn Franse kortfilm Peripheria. De film slaagt erin een spanningsboog op te bouwen dankzij contrasterend kleurgebruik en het op de achtergrond houden van menselijke aanwezigheid. Dit wordt ondersteund door simpele, maar veelzeggende muziek die door de zware bastonen perfect het gevoel van spanning doet toenemen. Zonder dialogen brengt de film een sterk verhaal dat ons laat reflecteren over wat we als mens hebben gecreëerd en dat ons aanzet om het zoeken naar zingeving in een verloren gewaande omgeving. En dit gekaderd binnen de Spaanse economische crisis.

 

Verder hebben we ook genoten van het maatschappijkritische Alike (Daniel Martìnez Lara & Rafa Cano Méndez). De film klaagt op een confronterende wijze het conformistische keurslijf aan dat onze maatschappij oplegt, zonder dat we ons daar altijd even van bewust zijn. Is er nog voldoende ruimte voor creativiteit in onze wereld? De vrees voor een grauwe, letterlijk grijze, wereld wordt mooi in beeld gebracht. Het is geen 3D animatie in zijn meest verfijnde vorm, maar dat is niet nodig om de boodschap over te brengen. Één van de visueel sterkere film was het waargebeurde Sous tes doigts van Marie-Christine Courtès. Het verhaal over een gezin dat het verlies van de moeder moet verwerken wordt op kleurrijke, aquarelachtige manier tot leven gebracht en levert prachtige beelden op.

 

 

In deze selectie herkennen we een sterke aanklacht tegen de hedendaagse westerse maatschappij, een aanklacht die we al tegenkwamen in Alike

 

 

In het tweede deel krijgen we een selectie van acht Belgische en internationale kortfilms te zien, ofwel een best of Anima 2017. Doorheen deze selectie herkennen we een sterke aanklacht tegen de hedendaagse westerse maatschappij, een aanklacht die we al tegenkwamen in Alike. In vier minuten neemt Journal animé (Donato Sansone) ons mee doorheen nieuwsfeiten van de afgelopen maanden en een bijhorende wervelwind aan emoties. Soms buitengewoon grappig, op momenten ook ontzettend confronterend en pijnlijk. De nieuwspagina’s die we anders zo achteloos doorbladeren, krijgen de aandacht die ze verdienen zonder belerend over te komen. Juist door zijn fantasie los te laten op deze nieuwsfeiten, dwingt Sansone ons op een andere manier te kijken naar deze gebeurtenissen. Een eenvoudig idee en dankzij zijn actualiteitswaarde heel waardevol en herkenbaar.

 

In Analysis Paralysis gebruikt Anete Melece een andere aanpak. Wanneer we veel keuzestress ondervinden en ons in drukke mensenzeeën begeven, lijkt ons hoofd wel te ontploffen. Melece heeft dat letterlijk opgevat en geeft met deze kortfilm perfect weer hoe wij ons soms voelen in deze drukke maatschappij. Een ontzettend herkenbaar verhaal, waardoor we ons afvragen waar de maatschappelijke druk eindigt en de onszelf opgelegde druk het overneemt. De moraal van het verhaal biedt een mooie boodschap. Pas wanneer we even tijd en afstand nemen van deze maatschappij om aandacht te besteden aan de indrukken en gevoelens die we opdoen, kunnen we die verwerken en correct interpreteren. De animaties zijn bijna kinderlijk getekend, waardoor de boodschap minder hard aankomt, wat op zijn beurt tot een dieperliggend zelfbesef leidt.

 

Wanneer we onze maatschappij kritisch beoordelen, kan een aanklacht van onze apathische houding tegenover de vluchtelingenstroom niet ontbreken. Ronny Trocker gebruikt in Estate een sterk metaforisch beeld. We krijgen een strand met stilstaande mensen te zien wanneer een vluchteling aanspoelt. De onmacht, of eerder onkunde, van de westerse wereld wordt hierdoor pijnlijk duidelijk. Staan wij stil uit verlamming of desinteresse? Trocker werpt ons de vraag voor de voeten. Niet elke film in deze selectie stelde zich als doel ons te laten nadenken over onze maatschappij. Coralie Soudet en haar kompanen maakten met Jubilé een zeer onderhoudende en entertainende animatiefilm, waarbij beeld en geluid evenwaardig zijn de vertelling van het verhaal.

 

Sphinx Cinema vormt al enkele jaren de uitvalsbasis voor niet-alledaagse filmevenementen, waardoor ze bij uitstek de aangewezen gastheer zijn voor dit reizende animatiefilmfestival. Deze selecte versie is een mooie kans voor al wie bij het horen van animatie niet verder denkt dan de Disney tekenfilms uit zijn kindertijd. Anima on Tour laat je kennis maken met wat animatie allemaal kan zijn, in alle soorten en maten.

 

Tekst: Anna Vanlommel

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓