Drie internationale dansduo’s die in drie episodes de digitale generatie ontdekken, dat is wat Cliffdancers – The Pilot ons belooft. Op dinsdagvoormiddag nam ik tijdens een schoolvoorstelling plaats tussen het hormonale geweld om de wereld van deze generatie mee te ontdekken. Na vele malen ‘ma alle, zit nu ke stil’, ‘zwijgen, zwijgt zelf’ en de klassieker ‘ma gast, blijf van mij’ te hebben gehoord, begint de wereld van deze op het internet opgroeiende generatie langzaam te ontluiken.

De Vlaamse Jade Derudder en Laura Vanborm openen met veel plastic en youtube. Ze vatten het concept van in- en uitpakken wel zeer letterlijk op, waardoor het zowel grappig als beklemmend aanvoelt wanneer het plastic zijn weg rond het lichaam van Vanborm zoekt.. Achterliggend herkennen we een vraagstuk of we ons niet te veel laten inpakken door wat we te zien krijgen online en kunnen we het op tijd afschudden? De muziek komt van Lennert Coorevits, de blonde helft van Compact Disk Dummies. De man ademt beats en zorgt er samen met het ingepakte duo voor dat de jongeren een eerste keer alle aandacht naar voren richten. Een grappig beeld dat wordt gecombineerd met een leuk muziekje, het toont maar aan hoe selectief onze aandacht is.

Het tweede duo, Antonia Steffens en Enis Turan, speelt met de invulling van genderidentiteit. Het rumoer bereikt een nieuw hoogtepunt wanneer twijfel valt over het geslacht van wie daar vooraan opduikt. Na het ophelderen van dat vraagstuk neemt de aandacht opnieuw af. Want wanneer de ene speelt met geprojecteerde animatiebeelden en de andere een ijsberg van plastic maakt, wordt het een beetje rommelig. De interactie tussen het duo valt weg en net op tijd breekt de derde episode aan.

Dani Brown en Giulia Franceschini gebruiken als eerste de smartphone, het toestel bij uitstek om de digitale generatie te definiëren. Met een knappe positionering van de selfiestick komen ze tot leuke projecties. Het amusante verdwijnt wanneer ze, overspoeld door emoticons, zichzelf blootgeven. Het publiek reageert ongelovig op het tafereel, maar die twijfel verdwijnt snel door een zee van lachebekjes die, perfect gepositioneerd op de lichamen van de acteurs worden geprojecteerd. De dames provoceren door deze letterlijke interpretatie de gedachte hoe het internet ons kan opslorpen en hoe we ons, al dan niet bewust, blootgeven. Het confronteert mij met mijn eigen reactie op wat ik te zien krijg tijdens het dagelijkse naar beneden scrollen (‘Nee, is dat echt? Alle, dat kan toch niet?’). Niet alles op het internet is echt en toch geloven we het al te vaak.

De choreografen pakken zware thema’s aan en doen dat op een manier die toegankelijk is voor de generatie die ze ontleden. Luid, fysiek en met kenmerkende elementen uit het leven van deze generatie, plaatsen ze de jongeren een spiegel voor. Wat is echt, wie is echt en wie ben ik zelf? Onze manier van identificatie en representatie is veranderd. Onze wereld is groter en anoniemer geworden en toch voelen we ons meer bekeken dan ooit. Zitten we gevangen in de digitalisering, meer dan dat het ons nieuwe vormen van vrijheid biedt? Het antwoord kunnen we zoals steeds ergens in het midden vinden. Ga vooral zelf op zoek naar het midden, dat kan nog tot deze vrijdag in Kopergietery. Daarna vertrekt Cliffdancers - The Pilot op tour.

Herbeluister hier het interview met Cliffdancers choreografen Jade De Rudder en Laura Vanborm: