Cultuurplatform
van Urgent.fm
en cultuur- en onderwijspartners van de stad Gent

contact
partners

REVIEW | JOEY BADA$$ | KUNSTENCENTRUM VOORUIT

REVIEW | MUZIEK
wo 01.11.2017 | 19:00

door Zoë Hoornaert

"Three K's, Two A's in AmeriKKKa / I'm just a black spade spawned out the nebula." 
Gisteren toonde de concertzaal van Vooruit weer één van zijn vele gedaantes: de zaal waar hiphop een royaal kantje krijgt. Joey Bada$$ injecteert het publiek er genadeloos met de juiste urban poetry. Waardige, kritische lyrical hiphop met zalvende bijwerkingen. 

 

Dit voorjaar schonk Joey Bada$$ met ALL-AMERIKKKAN BADA$$ een vervolg op zijn eerste lp B4.DA.$$ (uitgesproken als before the money). Een plaat waar hij de 90's boom bap wat achter zich laat en de political conscious rap hoogtij laat vieren. Die KKK in AMERIKKKAN hoef je trouwens niet te ver te zoeken: deze plaat neemt de maatschappij op de korrel en zwaait al eens met een welgemeende middelvinger. Als hij met het eerste nummer Rockabye Baby de hele zaal "Fuck Trump!" laat meekelen, heb je als rapper je statement wel gemaakt. Toch is ALL-AMERIKKKAN BADA$$ nooit echt een ongecontroleerde aanklacht, maar eerder een vereniging: black lives matter wordt hoog in zijn Amerikaans vaandel gedragen.

 

De concertzaal van Vooruit staat al behoorlijk vol wanneer het voorprogramma nog moet beginnen. En dat is niet geheel onlogisch: als co-members van Bada$$’s raplabel Pro Era warmen Chuck Strangers en Aaron Rose het publiek op.  Al meteen gaan handen in de lucht, en wanneer zelfs al tijdens het voorprogramma een moshpit ontstaat dan weet je: dit wordt geen doordeweekse woensdagavond.

 

Toch maar een veiliger en overzichtelijker plekje zoeken op het balkon. Meteen ook de beste manier om te zien dat er vooral witte mannen en jongens naar Vooruit zijn afgezakt die avond. Wanneer vervolgens een dj-set als intro dient voor de entree van ‘Joey fuckin’ Bada$$’, lijkt iedereen te worden opgeslokt in de kolkende massa. Ja, zelfs door de boxen klinkt Kendrick Lamar geweldig (jammer van dat uitverkocht Sportpaleis). Na een kwartier hiphopschijven komt hij op: fashionable sjaaltje, dreads in een dotje en fles in de hand.

 

ALL-AMERIKKKAN BADA$$ is nooit echt een ongecontroleerde aanklacht, maar eerder een vereniging: black lives matter wordt hoog in zijn Amerikaans vaandel gedragen.

 

Vorig jaar werd zijn concert in de Ancienne Belgique nog afgelast nadat terreurniveau vijf er aangekondigd werd. Deze keer trok hij niet naar de hoofdstad, maar stond hij wél twee dagen op rij in uitverkochte Belgische zalen (de dag voordien nog in Trix, Antwerpen). Een wederdienst? Wat wel zeker is: deze 22-jarige rapper heeft meer in zijn mars dan alleen wat woorden spuien. Land of the free is zo één van die nummers die je inner vibe rechtstreeks aanwakkert. Voor de rest van de set wordt er zorgvuldig gekozen uit beide platen, maar Joey vuurt die avond ook het unreleased nummer “Pull up” op het publiek af. “Under one condition,” vertrouwt de rapper hen toe, “you need to sing it like you heard it for a fucking eightmillion times”. Wat vervolgens ook wordt opgevolgd.

 

Later werd zijn overleden vriend en co-member van zijn label Pro Era Capital STEEZ geëerd in het nummer Survival Tactics, een song die te vinden is op zijn debuutmixtape 1999. Een knul op de eerste rij werd hierbij profetisch de hand op het hoofd gelegd, om daarna als zendeling de moshpit in gang te zetten. Daarna werd het publiek bij momenten soms té enthousiast, waardoor de moshpits talrijker gevormd werden en dat vaak vóór de werkelijke drop. Al leek niemand daar erg in te hebben (schrijft ondergetekende vanop het balkon).

 

Hoewel de rapper van de Eastcoast amper airplay krijgt in ons Belgenland, werd alles aardig mee gerapt. Lang leve deze generatie. 

 

Met For My People daalt voor even het tempo en stijgt de temperatuur permanent. Een nummer dat hoopvol klinkt doorheen de harde beats. Naar het einde klinkt Devastated nog, met zijn ruim 111 miljoen plays op Spotify een nummer dat als online hitsingle bestempeld mag worden. En hoewel de rapper van de Eastcoast amper airplay krijgt in ons Belgenland, werd alles aardig mee gerapt. Lang leve deze generatie.

 

Ach, de overdrijvingen zijn de review nog niet uit. Op Allerheiligen gaf Joey Bada$$ als waardige god zijn volgelingen waarvoor ze gekomen waren: een hitsig dansfeest, als was het in de onderbuik van een Amerikaanse wijk. Eenmaal buiten slaat de bekende Gentse wind je weer in het gezicht, al loop je net iets meer laid back naar buiten dan daarvoor. Dat het gescandeerde “Joey! Joey! Joey fuckin’ Bada$$” nog door het hoofd blijft spoken, tja, dat was dan wél weer te verwachten en te voorzien. 

 

Foto’s: Pascal Garnier

↓  GERELATEERDE ARTIKELS  ↓