Humo’s Rock Rally of in de volksmond ook wel ‘de Rockrally’ genaamd, is al aan zijn veertigste editie toe. De wedstrijd blijft nog steeds de beste talentenjacht voor jonge bands in Vlaanderen. Het is ondertussen de halve finale van het concours, wat wil zeggen dat de uitverkoren bands mogen optreden in de Vooruit of in Trix. Tumult is aanwezig in één van de grote cultuurtempels van Gent, de Vooruit. De halve finale van HRR (Humo’s Rock Rally) betekent ook covertijd. Die cover besliste al meermaals over het resultaat van de bands in de wedstrijd. Liefhebbers denken onmiddellijk aan Carmina Burana van Carl Orff door Steak Number Eight en Toxic van Britney Spears gecoverd door Compact Disk Dummies.

Er zijn elf bands die het tegen elkaar opnemen – Monsko Poli, Emy, Josefien Deloof, Budgettrash, Lip Service, Hulder, watchoutforthegiants, Walther, The Waltz, Lagüna, Berg – in deze volgorde. In de zaal hoor je de trouwe fans al speculeren over de mogelijke kansen van hun vrienden of zie je ouders hun jeugd herleven door nog eens een voet in de Vooruit te zetten.

De ‘ongelukkige’ die mag starten is Monsko Poli. De band klinkt u misschien nog onbekend in de oren, maar de bandleden gaan al langer mee dan vandaag. Janne Vanneste (The Happy) is de frontvrouw en pianiste, Samuel Clippers speelt gitaar. De drummer (Sylvester Vanborm) en bassist (Dries Hoof) speelden beiden bij de groep Wallace Vanborn. Samen maken ze een vorm van progressieve rock, die duidelijke postrock-invloeden kent en psychedelische pop ook niet schuwt.

Als tweede staat Emy, voluit Emy Kabore, solo op het mytische podium met haar elektrische gitaar. De link met Lianne Lahavas is snel gelegd, want ook Emy slaagt erin door haar oprechtheid en haar stemgeluid de volledige zaal stil te krijgen. Een sterke cover van Bob Dylan om af te sluiten en de zaal is overtuigd van dit jonge talent.

Met Josefien Deloof als derde in de rij, is het opvallend dat er meer vrouwen aanwezig zijn op deze editie van HRR, diversiteit kan alleen maar toegejuicht worden. Josefien komt met een volledige band en met nummers die veel meer uitgebalanceerd zijn. Haar stemgeluid en Engels accent zijn zo specifiek dat ik rond mij enkel grote voorstanders of uitgesproken haters vind. Josefien zit bij Gentlemanagement en heeft dus al wat ervaring in de muziekwereld.

In tegenstelling tot hun voorganger zijn Budgettrash wel échte jonge snaken die in hun garage begonnen zijn. Het is bijna nostalgisch om vier jonge gasten te zien rocken zoals zij dat doen. Er zit wel meer in hun garagerock dan dat er verwacht wordt. Een leadgitarist die Tom Morello (Rage Against The Machine) ingeslikt heeft en een band die niet bang is van tempowissels. Ze zijn alle vier tussen 15 en 17 jaar oud, maar toch hebben ze al heel wat optredens bij elkaar gespeeld. Dat komt ervan als je nummer plots geselecteerd wordt voor de Nieuwe Lichting van Stubru.

Het is tijd voor Lip Service. De band Mama Said So stopte ermee en de leden startten dus een nieuw project. Wat opvalt is dat ze heel ritmische muziek brengen, met haast Afrikaanse invloeden in de drums en percussie. De bassiste verzorgt ook de tweede stem en die samenzang met de frontman is erg geslaagd. Een Belgische cover is altijd een goed idee op HRR. Lip Service koos ervoor om Brel te coveren met Je pleurs tout le temps, in het Engels weliswaar.

“Zes gasten in een indie rockband, dat vult het podium goed!”, dachten ze bij Hulder. De band is het project van singer songwriter Nick Benoy. Een meerkoppige band die zeer lichte sixties-rock brengt, die het moet hebben van hun samenzang in het refrein. Ze hebben al heel wat ereplaatsen bijeen gespeeld op verscheidene rockrally’s, maar nog nooit kunnen winnen. Dat net-niet-gevoel overheerst toch ook na hun optreden.

“Hello peoples!”, roept de frontman van watchoutforthegiants en ze beginnen eraan. Vier jonge mannen spelen een vrij eclectisch genre. Het klinkt wat hoekig, maar toch is het tegelijk ook erg melodisch. No-nonsens is het eerste woord dat in ons opkomt bij dit optreden. Ook hun eerste EP The sky is the rabbit klinkt vrij vaag, maar klopt volledig in de stijl van jonge Gentenaars.

De volgende band van de namiddag is Walther. Kruisbestuiving is niets nieuws in HRR. Hier speelt de frontman Hannes Walther Cuyvers ook bij Hulder en mag zo tweemaal op één dag opdraven. De sfeer zit er in bij Walther, het is een vrij dromerige, folky sfeer, maar het werkt wel. De samenzang tussen de frontman en Lani Pellegrini is zeer goed en verveelt niet. De muziek mist wel een goed refrein of iets catchy tijdens hun set.

Bij The Waltz vallen er meteen twee zaken op. De band toont enerzijds een heel andere zijde van Jente Pironet (Portland). Het is stevige muziek, tot zelfs screams van de zanger. Anderzijds brengen ze een zeer leuke cover met Bonkers van Dizzee Rascal. Dat is pas gedurfd, want het ligt zeer ver buiten hun genre en wordt erg gesmaakt door het publiek.

Lagüna is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Zowel drummer als gitarist geven zich volledig in de stevige riffs en solo’s. Daartegenover staat de podium presence van de frontman, die met zijn lage stem en cool elan de zaal in bezwering houdt. Because the night van Patti Smith is dan ook de ideale cover voor deze band. Het zorgt ervoor dat het publiek eindelijk eens aardig kan meezingen met een nummer.

Het laatste optreden van de avond is Berg. Hier zie je duidelijk dat een loting in het nadeel speelt voor sommige bands. Na de twee voorgaande stevige bands lijkt Berg veel te rustig. Na negen bands zijn er ook weinig mensen die nog aandachtig genoeg kunnen luisteren naar de subtiliteit van de band. Rond de stem van Sielke De Mulder wordt een zeer melow sfeer gecreëerd met behulp van de nodige synth-klanken.

De jurybeslissing is ondertussen gevallen. Uit de eerste halve finale in Trix in Antwerpen zijn Danny Blue and The Old Socks, Diane Grace, The Calicos en Ugly Weirdo geselecteerd voor de finale in de AB in Brussel. Uit de preselectie in de Vooruit in Gent zijn Budgettrash, Emy, Josefien Deloof, Laguna, Monskopoli en watchoutforthegiants geplaatst voor de finale van Humo’s Rock Rally.