Gisteravond toonde Opera Gent de seizoensopener van Ballet Vlaanderen: WEST. De dansvoorstelling combineert het werk van legendarische choreografen Merce Cunningham en William Forsythe met de wereldpremière van Jonah Bokaer. WEST is een ode aan de Amerikaanse dans in al zijn veelzijdigheid.

Gisteravond toonde Opera Gent de seizoensopener van Ballet Vlaanderen: WEST. De dansvoorstelling combineert het werk van legendarische choreografen Merce Cunningham en William Forsythe met de wereldpremière van Jonah Bokaer. WEST is een ode aan de Amerikaanse dans in al zijn veelzijdigheid.

Op woensdagavond 19 oktober vond de uitverkochte première plaats van Cabane, het jongste  kindje van Compagnie Cecilia. Voor deze productie wist regisseur Tom Dupont drie kanjers van acteurs te strikken waarvan het onderlinge vuurwerk de zaal in knettert:  Joris Hessels, Titus de Voogdt en Robrecht ‘ik wil poepen’ Vanden Thoren.

Op woensdagavond 19 oktober vond de uitverkochte première plaats van Cabane, het jongste  kindje van Compagnie Cecilia. Voor deze productie wist regisseur Tom Dupont drie kanjers van acteurs te strikken waarvan het onderlinge vuurwerk de zaal in knettert:  Joris Hessels, Titus de Voogdt en Robrecht ‘ik wil poepen’ Vanden Thoren.

Dat de sleur er ook eens kan inzitten bij acteurs, maakt Wunderbaum met hun voorstelling Stop acting now! (Extended version) duidelijk. De vijf acteurs zijn het beu om telkens voor hetzelfde groepje gegadigden hun mening te fulmineren zonder dat er daadwerkelijk iets veranderd. Het docudrama volgt de vijf  in hun zoektocht naar een nieuwe vorm van ondernemend theater.

Dat de sleur er ook eens kan inzitten bij acteurs, maakt Wunderbaum met hun voorstelling Stop acting now! (Extended version) duidelijk. De vijf acteurs zijn het beu om telkens voor hetzelfde groepje gegadigden hun mening te fulmineren zonder dat er daadwerkelijk iets veranderd. Het docudrama volgt de vijf  in hun zoektocht naar een nieuwe vorm van ondernemend theater.

Wat nogal traag op gang kwam, bleek uiteindelijk de gedroomde seizoensopener te worden voor het Opera Ballet Vlaanderen. Zowel scenografisch, muzikaal als verhaaltechnisch wist de Hongaarse regisseur Kornél Mundruczó meer dan te overtuigen.

Wat nogal traag op gang kwam, bleek uiteindelijk de gedroomde seizoensopener te worden voor het Opera Ballet Vlaanderen. Zowel scenografisch, muzikaal als verhaaltechnisch wist de Hongaarse regisseur Kornél Mundruczó meer dan te overtuigen.

Dat de drummer doorgaans die ene persoon van de band is die het meest zweet, het meest geluid maakt, maar zich onterecht het meest op de achtergrond bevindt, wordt door Miet Warlop omgegooid én uitgebuit tegelijkertijd. In Fruits of Labor zet Warlop het drumstel op een pedestal, waardoor ook het eigen lichaam gaat resoneren.

Dat de drummer doorgaans die ene persoon van de band is die het meest zweet, het meest geluid maakt, maar zich onterecht het meest op de achtergrond bevindt, wordt door Miet Warlop omgegooid én uitgebuit tegelijkertijd. In Fruits of Labor zet Warlop het drumstel op een pedestal, waardoor ook het eigen lichaam gaat resoneren.

De Vooruit kondigt met While I was waiting een mirakel aan. Regisseur Omar Abusaada was in Damaskus toen de hel losbrak in zijn geboorteland Syrië. Hij maakte van dichtbij mee wat wij alleen maar uit de media kennen. In deze voorstelling geeft hij ons een kijkje in de wereld die hij ontvluchtte.

De Vooruit kondigt met While I was waiting een mirakel aan. Regisseur Omar Abusaada was in Damaskus toen de hel losbrak in zijn geboorteland Syrië. Hij maakte van dichtbij mee wat wij alleen maar uit de media kennen. In deze voorstelling geeft hij ons een kijkje in de wereld die hij ontvluchtte.

In de Minard, op een toneel voorzien van een grote zwarte stellingkast, loopt de Nederlandse cabaretière Laura van Dolron rustig heen en weer. Eén van de enige attributen in de kast is een klein muziekboxje waaruit de Negende van Beethoven speelt. Ze wacht tot ze mag beginnen.

In de Minard, op een toneel voorzien van een grote zwarte stellingkast, loopt de Nederlandse cabaretière Laura van Dolron rustig heen en weer. Eén van de enige attributen in de kast is een klein muziekboxje waaruit de Negende van Beethoven speelt. Ze wacht tot ze mag beginnen.

Met De Vreemden opende NTGent afgelopen woensdagavond haar seizoen. Niet in de schouwburg op het Sint Baafsplein, maar in de indrukwekkende Floraliënhal nabij SMAK. In de gigantische ruimte van het voormalig feestpaleis, waarin een prachtig decor werd geïnstalleerd, namen de spelers ons mee naar de exotische wereld van alle tijden.

Met De Vreemden opende NTGent afgelopen woensdagavond haar seizoen. Niet in de schouwburg op het Sint Baafsplein, maar in de indrukwekkende Floraliënhal nabij SMAK. In de gigantische ruimte van het voormalig feestpaleis, waarin een prachtig decor werd geïnstalleerd, namen de spelers ons mee naar de exotische wereld van alle tijden.

Achter ’t eten is een dijk van een muzikaal theaterstuk dat meer dan tien jaar na datum werd hernomen in Campo. Het oorspronkelijke stuk, een samenwerking tussen het KIP en LOD Muziektheater ging in première in de Minardschouwburg in 2003.

Achter ’t eten is een dijk van een muzikaal theaterstuk dat meer dan tien jaar na datum werd hernomen in Campo. Het oorspronkelijke stuk, een samenwerking tussen het KIP en LOD Muziektheater ging in première in de Minardschouwburg in 2003.

Alsof we op een afstudeerfeestje van het KASK beland waren, zo voelde het een beetje afgelopen woensdag in de Handelsbeurs. Onder de noemer van Ghost werkte Raveyards een “carrousel van performances” uit op unieke locaties. Ze nodigden daarvoor bevriende bands en ander creatief gespuis uit om er op een dikke tien minuten het beste van zichzelf te komen geven. Al dan niet à l’improviste. Muziek, performance, beeldende kunst en pintjes.

Idomeneo, Rè di Creta vertelt het verhaal van de Kretenzische koning Idomeneo (Lothar Odinius) die tijdens de Trojaanse oorlog streed met de overwinnende Grieken aan de zijde van Agamemnon. Na de oorlog keert hij terug naar huis, maar tijdens een storm op zee belooft hij Neptunus de eerste persoon die hij ziet bij zijn aankomst op Kreta te zullen offeren als ze de storm overleven.

In 1948 voorspelde George Orwell het al: de volledige teloorgang van de privacy. Dat Big Brother gevoel ondervinden steeds meer mensen tegenwoordig als realiteit. Elke beweging die we maken wordt geregistreerd door bewakingscamera’s, politieagenten,… Een mens zou het er benauwd van krijgen!

Nadat een eerdere samenwerking in 2011 het succesvolle Bij het kanaal naar links voortbracht, staken het Vlaamse theatergezelschap Olympique Dramatique (opgericht door Ben Segers, Geert Van Rampelberg, Stijl Van Opstal en Tom Dewispelaere) en het Nederlandse De Mexicaanse Hond onder leiding van theatermaker Alex Van Warmerdam terecht nogmaals de koppe

Chet Baker was een virtuoos. Een ridder van de intrieste jazz die in het collectief geheugen gegrift staat. Een getormenteerde ziel.

Wat is het meest gangbare beeld over toneel en theater? Een relatief grote zaal, zitjes op de gelijkvloers, enkele niveaus met balkonnen, al dan niet loges. Soms is het anders. Sommige gevoelens kan je pas bevatten als je er werkelijk middenin zit. Zo is het bij Mental (The Vacuum Cleaner). Wie zich inschrijft, krijgt een mail met de locatie. Lozevisserstraat nummer 16, voor gisterenavond een willekeurig huis.

Wat zou er gebeuren als de mensheid er niet meer was? Met die intrigerende vraag lokte Ontroerend Goed op woensdag 4 mei heel wat nieuwsgierigen naar de Vooruit. Op het programma: de première van World Without Us, het jongste kindje van Ontroerend Goed onder de regie van Alexander de Vriendt.

Vier uur lang duurde de nieuwe dansperformance van Marten Spangberg. Uit de aankondiging bleek een interactieve show zonder grenzen. The Internet maakte van de domzaal in De Vooruit een eigenzinnig universum.

Het hoeft niet altijd een tot buiten de landgrenzen bekende curator te zijn om een interessant en aantrekkelijk kunstfestival op poten te zetten. Het Mayday Mayday Festival liet dit jaar opnieuw de kunststudenten van verschillende kunstopleidingen zelf aan het woord.

De Grote Oorlog, 1914-18. Wie kent hem nog niet? Ook ik, opgegroeid in een nest waarin “De Eerste” een frequent gespreksonderwerp was en is. Toch mogen de veelheid aan herdenkingen en voorstellingen geen verzadigde vermoeidheid teweeg brengen. Te midden de herdenkingshype bevinden zich parels. Luk Perceval schittert met polyphonie. Interessant. Mooie recensies. Laten we gaan.