De sfeer zat er zaterdagavond goed in toen ik de zaal binnenkwam:  luid loeide de rauwe stem van Tom Barman uit de boxen. ’The architect ‘ van Deus zorgde voor de nodige vibes en speels geroezemoes.

Na enkele minuten werd Barman de mond gesnoerd en het podium belicht.  Ik kreeg  zicht op acteurs en opbouw van decor: een tafel, drie stoelen, een lamp…

Medea, een Griekse  tragedie van Euripides werd door het Theatercollectief Arogs verweven met de novelle ‘Une nuit de neige’ van M. De keukelaere en S. Vuarnet.

Een stuk over verlies en destructie, waarin de grenzen tussen fictie en realiteit vervagen. Het leek me een loodzware opdracht om dit tot een goed einde te brengen. Maar wie niet waagt, niet wint.

Helaas, er werd niet gescoord. De voorstelling verliep traag en passief, waardoor ik regelmatig de aandacht verloor bij de verwoede pogingen van zowel Jason als Medea om elkaar tot rede te brengen.  

Dit alles had te maken met de zwakke acteerprestaties maar ook de regie (D. De Keukelaere, zoon van) werd door mij te licht bevonden.

De afsluiter van het Koorts! Festival was geen hoogtepunt. Spijtig.

Katleen Vermeulen