Margarethe von Trotta, de bejubelde Duitse filmregisseuse pakt uit met een nieuw portret van een sterke vrouw. Eerder maakte ze al verfilmingen van de levenslopen van Rosa Luxemburg en Hilde von Bingen. Dit keer waagt ze zich aan het leven van schrijfster en filosofe Hannah Arendt.

Hannah en haar man slagen erin een Duits strafkamp te ontvluchten tijdens WOII en ruilen het strafkamp in voor hun nieuwe thuishaven, New York. Daar zal Hannah les geven en zich ontpoppen tot een rolmodel voor haar leerlingen. Na een tijd wordt Eichmann, een nazi die mede verantwoordelijk was voor het transport van vele Joden, opgepakt en Hannah mag het proces in de krant becommentariëren. Hiervoor trekt ze naar Jeruzalem. Bij haar thuiskomst wacht haar een onaangename verrassing. Ze had de nazi’s niet genoeg in een slecht daglicht gesteld en hen vermenselijkt, wat de nodige commotie veroorzaakte. Ze schreef over ‘the banality of evil’, een wereldwijd bekende uitspraak, met betrekking tot de nazi’s. De film toont hoe een vrouw, die veel van haar dierbaren verliest, emotioneel stand houdt en ondanks alle tegenreacties achter haar ideeën blijft staan. De thematiek spreekt al heel sterk tot de verbeelding, op basis van ervaring kunnen we garanderen dat ook deze productie veelbelovend wordt.