Vals gaat over het moment waarop de schuldvraag vervangen wordt door de vraag naar verantwoordelijkheid.

Het stuk brengt het verhaal van twee zussen. De ene is een ouder wordende theateractrice, de andere een bekend televisiegezicht. Samen wachten ze in een politiecel, in afwachting van een verhoor. De zussen worden verdacht van een verkeersongeluk met fatale afloop én vluchtmisdrijf. Terwijl ze wachten, komen allerlei gevoeligheden op. De zussen hebben vaststaande oordelen over elkaar, maar willen elkaar ook beschermen. Wanneer Ge- de enige getuige van het ongeluk-  in hun cel belandt, sluiten ze de rangen.

Het stuk toont in welke mate ons zelfbeeld afhangt van het beeld dat anderen over ons hebben. Mensen hebben de neiging een fictie te scheppen om hun zwaktes te verbergen. Als er iets gebeurt dat die zorgvuldig opgebouwde constructie aan het wankelen brengt, wordt echt onecht, en omgekeerd. In Vals worden twee vrouwen door een onvoorziene gebeurtenis gedwongen om in de afgrond te kijken. Een afgrond die altijd zichbaar was, maar steeds genegeerd werd. Wanhopig klampen ze zich vast aan oude zekerheden. Er is ook een derde persoon in het verhaal. Een man die niet meer deelneemt aan het leven, en enkel nog een toeschouwer is. Hij zoekt troost in het bestuderen van microscopisch kleine deeltjes. Maar ook die man slaagt er niet in te ontsnappen aan de vraag naar zijn aandeel in de gebeurtenissen.

De tekst van het stuk is afkomstig van de hand van de Nederlandse auteur Lot Vekemans. De regie is in handen van Johan Simons. Die laatste werkt in Vals met acteurs Elsie de Brauw, Bert Luppes en Betty Schuurman.