Je kon deze septembermaand niet door de straten van Gent slenteren zonder het gezicht van Jeff Mills tegen te komen. Reden? Zijn exclusief symfonisch optreden in de Sint-Annakerk tijdens Odegand By Night. Tumult schonk vijf duo-tickets weg en troepte afgelopen zaterdag gezellig samen aan het Sint-Annaplein, waar onze tocht door Gent ook weer zou eindigen. Immers, de donkere tegenhanger van Odegand bood nog meer lekkers te ontdekken op verschillende locaties in de Gentse binnenstad.

Al snel zetten we koers richting Film Plateau, waar de Universitaire Filmzaal dienst deed als setting voor de kamermuziek van Bach. Music Animation Machine zou er spelen, maar eerder dan een collectief is dat het softwareprogramma ontworpen door de Amerikaanse pianist Stephen Malinowski. De recent geüpdatete techniek synchroniseert niet langer enkel muziek en animaties, maar is aan de hand van een klein apparaat met hendeltje nu ook capabel visuals te verenigen met live-muziek. Dat het werkt, bewees o.a. Bjork al, maar het Belgische bewijs zouden Etienne Abelin (hitsig en overtuigend op de viool) en Daria Van den Bercken (with bliss op de piano) leveren. Het resultaat was amusant; de tonen die elk hand aan de instrumenten veroorzaakte, waren te zien op het witte doek van de Paddenhoek. Variatie en charisma zorgden ervoor dat de stukken lang niet gingen vervelen, hoewel snel duidelijk werd dat het publiek al met de volgende optredens bezig was in plaats van de aandacht ten volle aan de Music Animation Machine te geven. Geslaagde opwarmer, maar wanneer je de ogen sloot kwam Bach toch nog steeds beter over. Door de visuals werd de muziek soms beperkt tot het volgen van de kleurrijke tonenbalken

Jeff Mills mocht dan wel de headliner van de avond zijn, een andere Jef kreeg toch ook onze aandacht. De tweede halte van de avond hielden we daarom bij de Minardschouwburg, waar Jef Neve zijn ding op zijn Quatre Mains kon doen. Een sterkere opener van zijn solo-optreden kon je je moeilijker indenken; heel emotief en krachtige lang uitgesponnen tonen schudden je meteen wakker om daarna over te gaan in de al even prachtige noten van Gooses ‘Synrise’. Het bleef niet bij één pianobewerking van een populaire Belgische artiest, ook Netsky werd aan Neves touch onderworpen. De pianist vroeg op voorhand niet op hem te schieten; tijdens een lange tour in Kenia die er nog maar net op zat, was er immers geen mogelijkheid deze track tot in de puntjes uit te werken. De excuses waren nergens voor nodig, want ‘We could only live today’ schalmde heerlijk tot  in alle hoeken van de Minard.

Een derde en voorlaatste stop hield onze bende bij de protestantse kerk aan Brabantdam. In tegenstelling tot wat enquêtes over het wekelijkse kerkbezoek doen vermoeden, zat die al snel gevuld voor Powerplant. Deze jongeheer deed aan een heleboel andere artiesten denken; zo is de minimalistische elektronica van Pantha du Prince nooit ver weg of zou de stal van het Duitse label Kompakt de Brit gerust onderdak kunnen bieden. Op een projectiescherm steeds voorzien van verschillende landschappen, waterwegen of autobahns (niet toevallig tijdens een van de Kraftwerk-reworks), wist Powerplant een intieme sfeer te creëren in de kerk. We weten niet of God het ooit zo gewild heeft, maar zulke hoogmissen mogen er nog doorgaan in de tempel van de heer. Wanneer hij dan ook nog eens zijn slagkracht op de percussie testte en die combineerde met audiovisueel materiaal van Michael Hanekes ‘The Piano Teacher’, zorgde dat alvast voor het moment van ODGBN 2013. Het voorprogramma werd alvast gesmaakt, tijd voor de hoofdschotel uit Detroit…

Wil je weten of Jeff Mills erin slaagde de Sint-Annakerk op stelten te zetten? Luister dan woensdag om 11h naar de eerste Tumult-radioshow van het seizoen!