Daar zaten we dan. Om 1u snachts. Onze oogballen deden zeer, ons brein was dood maar ons hart was - en is nog steeds -  dolgelukkig. Animanacht is een ode aan de verbeelding. Al wie de gewone wereld stiekem wat te saai vindt, kon zijn gading vinden in de vreemde werelden van de animatiefilms.

De kortfilms volgden elkaar op in een ritmisch tempo. Er was een mooie afwisseling tussen grappig en triest, dolle pinguins en filosofische françaises, conventionele verhaallijnen en absurde hersenkronkels, psychopathische Japanners en zingende bomen. Al die kleine pleziertjes, die je anders op je eentje ervaart, kon je nu met een hele zaal vol vreemdelingen ervaren, dat is waar de echte magie zat. Iedereen had wel een filmpje dat hem meer bekoorde dan een ander, maar de hoogtepunten waren dan ook de momenten dat heel de zaal bulderde van het lachen. We waren er allemaal voor één ding: wonderful animated brain damage.

Animatiefilm doorbreekt de grenzen van cultuur, en brengt mensen bij elkaar door universele verhalen over man en vrouw, ouderdom en jeugd.
Het mooie aan animatie is - omdat er zoveel mogelijkheden zijn die je bij gewone film niet hebt - dat je clichés kunt brengen zonder dat het ergerlijk is om naar te kijken.

De avond was verdeeld in drie blokken van telkens anderhalf uur animatiefilms. Sphinx bood tussen de blokken door  lekkere snacks aan waarmee de animatieliefhebbers hun buik konden vullen. Zo zaten er na de eerste pauze al verscheidene mensen in de zaal met een bordje taart in de hand. Samen gezellig genieten, daar kwam het op neer.

ANIMAnacht 2014 was een fantastische editie. We kijken al uit naar volgend jaar!

Fun fact: Jonas van Neveneffecten was ook van de partij.