Toen de crisis in 2008 losbarstte en in de jaren die er op volgden steeds wilder om zich heen greep, toen bedrijven, overheden en hele monetaire stelsels de dieperik in dreigden gesleurd te worden, stelde Stijn Devillé van Braakland/ZheBilding zich de vraag hoe het toch allemaal zo ver was kunnen komen. Hij verdiepte zich in 'de crisis'  en maakte er ieen stevig toneelstuk over. 

In een open brief aan een theaterrecensente schrijft hij het volgende: 

"Wij zijn als gezelschap nog nooit zo vaak door ons publiek aangesproken, gemaild, gefacebookt, gelinkedind, getwitterd na de voorstelling als bij Hebzucht. Ook niet bij Hitler is dood. Of bij Dwaallicht. Of Adem. Hoewel dat alledrie – elk op hun manier – voorstellingen waren die iets teweeg brachten bij de toeschouwer. Voorstellingen waar mensen door begonnen te twijfelen, of blij werden, of ontroerd. Bij Hebzucht raken we een andere gevoelige snaar. Brengen we blijkbaar een nog krachtiger emotie teweeg. Kwaadheid. Verontwaardiging. Iets teweeg brengen. Dat wil toch elke theatermaker. En bij de reacties uit het publiek zit er niet één over het plotje."

Als dat niet overtuigend is, weten we het ook niet meer! Grijp de - waarschijnlijk laatste - kans om dit meesterwerk te gaan bekijken.