GIMME THE LOOT

Regie: Adam Leon

Productie: Dominic Buchanan, Natalie Difford, Jamund Washington

Met: Ty Hickson, Tashiana Washington, Zoë Lescaze

Afgelopen woensdag, de eerste échte dag van het filmfestival, kwamen regisseur Adam Leon en producer Jumand Washington naar Gent om 'Gimme the Loot' voor te stellen, een film die al hoge ogen gooide op prestigieuze festivals als SXSW en Cannes, ook al duurt het nog even voor de film in circulatie komt. Een exclusiviteitje voor de Studio Skoop, zeg maar. Er was dan ook heel wat interesse om te zien waar al dat gedoe nu precies om ging. Een terechte vraag; 'Gimme the Loot' is een film met weinig pretenties. Gekunsteld kun je Leons debuut niet noemen, en van een complex verhaal of een diepgravend psychologisch portret kan al evenmin gesproken worden. 

Nee, 'Gimme the Loot' is een zeer simpel verhaal over de relatie tussen twee tieners, verhuld in een wat van de pot gerukte plot. Malcolm en Sofia zweren wraak op een rivaliserende graffiti crew nadat hun logo werd bezoedeld. En hoe beter wraak te nemen op een crew die je werk agresseert met het logo van de New York Mets, dan het honkbalstadion waar diezelfde Mets spelen te infiltreren en de grote appel - die steeds te voorschijn komt na een homerun van de thuisploeg - te bewerken met hun eigen logo. Juist, om dat een plausibel verhaal te vinden, moet je wel wat weten over Amerikaanse cultuur, en dan nog.

Zoals reeds aangegeven, het verhaal is eigenlijk van secundair belang, want eens de wraakactie gepland is, volgt de actie, en die maakt al snel duidelijk dat de trouwe protagonisten van de ene in de andere netelige situatie belanden en hun queeste met steeds meer wanhoop zien verwateren. Wat volgt is een dik uur spitsvondige komedie met hier en daar een duistere ondertoon. 

Na het openen van de jacht op vijfhonderd dollar om stadionbewaker Pedro om te kopen, splitsen de wegen van Malcolm en Sofia zich. Malcolm gooit zich op het distribueren van marijuana (of 'deliveries', zoals men in 'Gimme the Loot' graag zegt). Malcolm, gespeeld door Ty Hickson, heeft zich in het recente verleden niet zo nauwgezet toegewijd aan zijn werk binnen de illegale handel, en zijn 'werkgever' is hem liever kwijt dan rijk. Dan neemt hij maar het werk over van zijn vriend Lenny, wat hem - uiteraard puur toevallig - bij de zus van Donnie, de reeds vermelde werkgever, doet belanden. Ginnie, vertolkt door Zoë Lescaze, tracht haar charmes te hanteren om wat extra weed te scoren, maar komt door een onvoorzichtig aangegane weddenschap terecht in een robbertje tongworstelen met haar dealer. De vonk lijkt helemaal over te slaan wanneer de deurbel gaat. Om maar te zeggen dat deze film bij wijlen de clichés niet uit de weg gaat.

Waar de film echt schittert is in de dialogen, vooral tussen Malcolm en Sofia (Tashiana Washington). Twee jonge mensen die verstrengeld zitten in hun vriendschap en subcultuur, en ondanks hun 'tough love' toch een hecht team blijven, tegen die grote, boze wereld die New York heet. Er zijn in deze film momenten waarop racisme en patriarchie de kop opsteken, maar Leon wou duidelijk de grote controverse vermijden door te tonen hoe zijn personages vooral pragmatisch met deze realiteit omgaan. Wat je overhoudt is een sober gefilmd, oprecht grappig en zelfs pakkend verhaal van twee jonge mensen die te kampen hebben met hun onderlinge relatie en hun verhouding tot de wervelende stad rondom hen.

Aan het begin van de rit voelt de hype rond 'Gimme the Loot' misschien wat raar aan, maar het wordt al snel duidelijk waar jury's en toeschouwers zich aan wisten op te warmen. 'Gimme the Loot' gaat over chemie tussen twee hechte vrienden. Het is vooral door Tashiana Washington dat dit echt de spil van Adam Leons creatie wordt. Bijgestaan door een knetterend script en een sfeervolle soundtrack (die, ondanks de suggestie van de Trailer, geen partyrap bevat), is 'Gimme the Loot' afwisselend hilarisch en beklijvend.