Vroeg je je altijd al af hoe het filmfestival uitgroeide tot de internationale filmmeeting die ze vandaag is? Aan deze 41^ste editie van het Gentse Filmfestival gaat een hele spannende geschiedenis vooraf met gerechtelijke incidenten, politieke flaters en zattemans verhalen... Als dat geen filmscenario waard is!

In januari 1974, 41 jaar geleden, werd het zogenaamde 'Filmgebeuren van Gent’ letterlijk door 2 man een een paardekop opgericht. Die twee ondernemende mannen waren Ben Ter Elst van Studio Skoop en Dirk De Meyer van de Universitaire Filmclub, op die paardenkop komen we zodadelijk terug. De missie van deze pioniers was dezelfde als wat KASKcinema vandaag doet; films porgrammeren die buiten het reguliere cinema-circuit vielen en werden vertoond in de ter ziele gegane Ciné Select op ‘t Zuid. Maar op de 3^de editie van het toen al ‘Internationaal Filmgebeuren' werden Ben Ter Elst en Dirk De Meyer gerechtelijk vervolgd voor de vertoning van A History of the Blue Movie, Alex de Renzy's compilatie van pornografische blue movies van vruchtbare periode 1915 to 1970.

Toch gaan de organisatoren dapper door met hun festival, ze breiden het zelfs uit over de arthouses in de buurt, de voormalige cinema’s Capitole, Majestic en Calypso. Maar in 1979 houdt Ben Ter Elst het 'Internationaal Filmfestival Gent’ voor bekeken. Walter Vander Cruysse neemt in dat jaar de Studio Skoop van hem over en is een van de bezielers van het filmfestival. Ook werd er een vzw opgericht voor het herdoopte Internationaal Filmfestival van Vlaanderen in Gent met John Bultinck aan het hoofd. De professionalisering en internationalisering en daarbij de ondersteuning van de overheden geven het festival een duwtje in de rug, al komt de echte revival er pas bij de 13^e editie in 1987 toen paarden de zaal instormden bij de voorstelling van Kasdan's western Silverado.

De meest memorabele episode uit tumultueuze historiek van het filmfestival was de opgemerkte passage van Wilfried Martens in 1984. In dat gezegende jaar was Jane Birkin te gast op het filmfestival toen om Dust te promoten. Organisator Jaques Dubrulle had premier Martens ter plekke gevraagd met Jane Birkin te dansen. De bescheiden Belgen vonden vooral dat Martens zich belachelijk had gemaakt, maar de foto van Birkin in Martens armen haalde wel de wereldpers. En hij kreeg er maar geen genoeg van want de jaren daarna danste Martens nog met Bonnie Bedelia, Melanie Griffith en Ornella Muti op het filmfestival.

In 1985 lanceerde het festival voor het eerst een centraal thema 'De impact van muziek op film'. Hieruit zou later één van de onderscheidende factoren worden die het 'Internationaal Filmfestival Gent’ zo bijzonder maakt ten opzichte van de vele andere. Met de World Soundtrack Awards deed Gent iets wat geen enkel ander filmfestival te bieden had: de filmmuziek en componisten naar voren schuiven. Sinds dit muziek-luik aan het festival werd toegevoegd in 2001, mocht het de meest legendarische componisten verwelkomen, onder andere Ennio Morricone die Sergio Leone’s westerns van een onvergetelijke soundtrack voorzag (Once Upon a Time in the West, The Good the Bad & The Ugly, Django Unchained) passeerde de revue en ook Hans Zimmer (Gladiator, Inception, The Dark Knight), Gustavo Santaolalla (Babel, Into The Wild, Brokeback Mountain) en Michael Nyman (The Piano, The Cook, the Thief, His Wife & Her Lover) werden gehuldigd voor hun onschatbare muziek die meer deed dan de beelden ondersteunen.

Voor de échte filmliefhebbers is er ook steeds een thematentoonstelling aan verbonden aan het filmfestival.  De expo Cités-Cinés in 1989was en is zeker één van de hoogtepunten uit het bestaan van het festival, ze lokte meer dan 100.000 bezoekers. Sinds 2006 is de expo een onmisbare aanvulling bij elke festival-editie, wat al de prachtige overzichtsexpo’s rond de oeuvres van Jacques Tati, Stanley Kubrick en Martin Scorses opleverde. Hun meesterwerken werden op het witte doek vertoond zodat ook de jongere generaties filmliefhebbers en -studenten die classics konden ontdekken.

Na de 40^ste editie was het festival naast de nieuwe naam ‘Film Fest Gent’ ook aan bestuurlijke vernieuwing. Hoewel Jacques Dubrulle altijd aan het festival verbonden zal blijven als erevoorzitter werd Claire Tillekaerts dit jaar in april ingehuldigd als voorzitter van de Raad van Bestuur en Plus-parcours samensteller Roel Van Bambost is sindsdien ondervoorzitter. Het Film Fest Gent wordt wel nog steeds in goede banen geleid door het triumviraat Bart Vandesompele, zakelijk leider, artistiek directeur Patrick Duynslaegher en programmator Wim De Witte. Daarnaast rekent het filmfestival al jaren op haar vrijwillige medewerkers die twaalf lange dagen en nachten het publiek met de glimlach begeleiden en de VIPs soigneren.

Die VIPs zijn niet van de minste. Dit jaar is Catherine Deneuve uithangbord van het filmfestival waar ze eerder al te gast was, maar in het verleden lonkten schoonheden als Romy Schneider en het festivalpaard (zie het impressionante trailer uit 2012) verleidelijk vanop de affiche. Bovendien is het een van de enige events ter wereld waar je zomaar wereldsterren zoals Juliette Binoche, Andy Garcia, Kathleen Turner, Viggo Mortensen en Sandra Bullock tegen het lijf kon lopen. Het verhaal gaat zelfs dat  de toen nog volledig onbekende Brad Pitt zin had om Gent by night te ontdekken en dus maar met de medewerkers meer dan één biertje is gaan proeven in de u welbekende Overpoort (wij hebben het ook maar van horen zeggen).

Gelukkig ging er op de recente edities ook veel aandacht naar Belgische films want door een regisseur of acteur te laten debuteren op het Film Fest Gent werden sommigen onder hen internationaal gelanceerd. Vaak worden deze in Benelux, Europese of wereldpremière vertoond. En van een Belgische première gesproken: Prins Laurent zal vanavond vanavond zal per taxifiets op de wereldpremière van Erik van Looy’s The Loft arriveren, more Film Fest Gent history is in the making!