Omdat schoonheid vaak het best tot zijn recht komt in een hoek van 180°, kijkt Tumult.fm deze week nog een laatste keer over de schouder. Kus je voeten en prijs jezelf gelukkig als je een van volgende hoogtepunten hebt mogen meemaken:

Spinvis (Vooruit)
Telkens de band rond Erik de Jong zich aandient, doen wij ons uiterste best om te gaan kijken. En we weten waarom. Spinvis moet dan ook absoluut een van de beste, eerlijkste en meest grandioze concerten geweest zijn dit jaar. Een kleine Arcade Fire die je van bij seconde één optilt, twee uur en drie staande ovaties later weer netjes neerzet, dromend en zingend  “reis ver, drink wijn, denk na, lach hard, duik diep, kom terug”. On repeat.

The Acid (Big Next Festival)
De eerste editie van Democrazy’s Big Next Festival was meteen een schot in de roos. Zowel de optredens van Mirel Wagner, Kevin Morby, Samaris en Nick Hakim zullen ons nog lang bijblijven, maar het was vooral The Acid die hoge ogen wierp. Hoewel het festival showcasegewijs niet van headliners moest weten, was dit project van RY X toch duidelijk de meest geanticipeerde act van de avond. Minimalistische elektronica, minutieus opgebouwd en met zoveel gevoel gebracht dat wij nog steeds bezig zijn ons kippenvel plat te strijken.

An Pierlé + Strand (St-Jacobskerk)
Er zijn weinig vrouwen die het kunnen. Hun publiek toespreken alsof ze een verlegen muurbloempje zijn, om daarna de haren op hun armen te doen rijzen met liederen vol passie en vuur. De combinatie An Pierlé + kerkorgel bleek te werken, dat was duidelijk. Ook voorprogramma Strand, het soloproject van Bert Dockx (Dans Dans, Flying Horseman), verdient zijn eigen vermelding. Intieme pracht waarbij de Nederlandstalige teksten een duisternis ontplooien waar je bijna ongemakkelijk van wordt.

Bert Dockx
Zowel Strand (St-Jacobskerk), Flying Horseman (Boomtown) en Dans Dans (Handelsbeurs) vormden ongemeen straffe hoogtepunten dit jaar. Als er al één eigennaam mag vallen in dit lijstje, is het dus wel deze van Bert Dockx. Episch donker , intens gejaagd, fluisterzacht of chaotisch berekend, maar nooit minder dan adembenemend. We hebben deze uitzonderlijke muzikant enkele jaren geleden in ons hart gesloten en we zijn niet van plan hem snel te laten gaan.

Son Lux (Balzaal Vooruit + Boomtown)
Hoewel Son Lux voer was voor de eindejaarslijstjes van 2013, kwam hij pas in 2014 onze contreien uitgewaaid. Fin, zeg maar gerust uitgewerveld. Waar zijn eclectische muziek op plaat aan de beheerste kant bleef, bleek het showelement live een stuk groter te zijn dan verwacht. Met drie waren ze, en toch slaagden ze er in elk lied om te vormen tot de beste versie van zichzelf. Pure klasse.

Gruppo di Pawlowski (Balzaal Vooruit)
Liefhebbers konden muzikale duizendpoot Mauro Pawlowski in wel vijf verschillende gedaantes op het podium zien dit jaar. Wij zijn vooral blij dat we hem in de verwrongen verschijning van Gruppo di Pawlowski hebben ontmoet. Een set als een bom, een tempo dat met gemak de geluidsmuur doorbrak, en een Mauro die zo geschift stond te zwalpen dat we begonnen te vrezen voor de goede afloop. Pletgewalst, niet meer en niet minder.

Ibrahim Maalouf (Gent Jazz)
In de categorie “feest!” krijgt de Libanees/Franse trompettist Ibrahim Maalouf deze meer dan eervolle vermelding. Balancerend op de grens van jazz, rock, klassiek en pop slaagde hij er in een unaniem hoogtepunt te prikken op Gent Jazz.

Future Islands (Balzaal Vooruit)
Altijd fijn als een band ook zijn eigen hype kan waarmaken. De melodramatische synthpop van Future Islands mag dan muzikaal niet meteen onze favoriet heten, de charismatische zanger Samuel T. Herring  sloeg alle vooroordelen meteen aan diggelen met een adembenemende set.

Hypochristmutreefuzz (’t Krawietelke)
We hebben wel meerdere uitzonderlijk goede concerten gezien in ’t Krawietelke dit jaar. Sea Peoples, delvaux., Zimmerman,... Maar als er één groep een blijvende indruk heeft achtergelaten, zijn het wel de Gentse noiserockers van Hypochristmutreefuzz. Frontman Ramses Van den Eede mag daarvoor gerust een groot deel van de eer opstrijken. Zelden zoveel waanzin gezien in één paar ogen. Dat van die blijvende indruk mag trouwens behoorlijk letterlijk genomen worden. Zo wat lampen kapot maken terwijl je aan het plafond hangt, waarom ook niet.