Op een mooie zondagavond werd ons abstracte, experimentele en electro-akoestische muziek beloofd onder de vorm van Tim Hecker en supporting act Otto Lindholm. Icarus.fm bracht de twee muzikale architecten samen in de balzaal van de Vooruit. Twee jaar na de geslaagde doortocht van Hecker in de Sint-Pietersnieuwstraat was het ook ditmaal een voltreffer.

Ondanks we pas 40 minuten na het beoogde aanvangsuur werden gewekt door Otto Lindholm en zijn cello, greep hij snel onze aandacht. Met een enkele spot op hem gericht, zorgde hij voor de nodige dramatiek bij de start van zijn set. Met knappe effectpedalen en een goed opgebouwde set hield hij onze aandacht. Hier en daar verloor hij even een pedaal, maar alles liep zeemzoet in elkaar over waardoor we dit graag pardonneren. En in alle eerlijkheid, voor enkele goede pedaaleffecten zijn we altijd te vinden. Bedeesd als een schooljongen bedankte hij achteraf het publiek en maakte plaats voor de hoofdact.

De altijd gezellige balzaal stond niet afgeladen vol, toch was het broeierig warm toen Hecker aan zijn set begon. De Canadees is al enkele jaren een bekende naam binnen de experimentele muziekscène en met Love Streams kwam hij zijn nieuwe album voorstellen. Wie Tim Hecker twee jaar geleden aan het werk zag zal een duidelijke evolutie hebben opgemerkt. Na zijn vorige album Virgins, gaat Hecker ditmaal een zachtere toer op. Bij de nummers Music of the Air en Castrati Stack horen zelfs zoetgevooisde stemmen. Tekstueel maken we er niet veel van op en we betwijfelen of dat Hecker maar wat uitmaakt. Het gevoel dat de middeleeuws klinkende gezangen ons bezorgen, des te meer. Wat opzoekwerk leert ons dat Hecker naar IJsland trok om dit album op te nemen. Hij werkte er samen met componist Jóhann Jóhannsson die er prompt een koor bijhaalde. Met Love Streams loopt Hecker nooit volledig weg uit de werkelijkheid. Je blijft instrumenten en klanken herkennen, maar dan zodanig uiteengetrokken en opnieuw samen gebracht.

Hecker creëert een bevreemdend gevoel dat blijft plakken waardoor je alles om je heen loslaat.

Hoewel we voor aanvang met een lichte vrees zaten voor een gebrek aan opbouw, tempo en afwisseling binnen dit soort experimentele muziek, waar in onze hedendaagse maatschappij niet altijd tijd voor is, zijn we toch blij hiervoor tijd te hebben vrijgemaakt. Rasartiesten aan het werk zien, is nooit tijdverspilling. Maakt niet uit of je de titel van de nummers achterwaarts kan opzeggen of al helemaal niet kan uitspreken.

Alle lof voor Icarus om deze mannen naar Gent te halen. Keer op keer schuiven ze bands en artiesten naar de voorgrond die onze aandacht verdienen. Het debuut van Lindholm verscheen recentbij Icarus Records/Vynilla Vinyl, waarmee ze bewijzen te blijven wroeten in de muzikale ondergrond. Blijven graven, jongens, blijven graven.

Foto: Love Streams © 4ad