Wie de tentoonstelling van Bieke Depoorter in de Sint-Pietersabdij nog niet heeft gezien,  rep jullie allen daarheen!

Nog welgeteld 1 week kunnen jullie de expo bezoeken en het is meer dan de moeite waard. 

De jonge Gentse fotografe Bieke Depoorter studeerde af in 2009 en won met haar afstudeerproject onmiddellijk de prestigieuze Magnum Expression Award.

Haar opzet is duidelijk en simpel: met een briefje in de hand, waarin ze vraagt naar een slaapplaats, gaat ze langs huizen in de hoop dat iemand haar voor 1 nacht een zetel of in het beste geval een bed ter beschikking stelt.

Dit briefje liet ze voor haar eindwerk vertalen in het Russisch. Voor de expositie reisde ze richting Amerika.

Een heel efficiënte manier om direct in contact te komen met de plaatselijk bevolking, gebruiken, sfeer, ...

Direct mag je wel zeer letterlijk nemen: kleine kamers waar verschillende mensen bijna 'op elkaar' moeten leven, mensen in hun tot slaapkamer omgebouwde leefkamer net ontwakend of nog volop in hun slaap 'gevangen', hulpeloze blik van een man gezeten op de grond aan de voeten van zijn trieste vrouw en dochter, een kind voor zich uit starend met zijn leerboek naast zich, een baby met opengesperd mondje de papfles zoekend terwijl er chaos heerst omdat maar liefst acht andere personen hetzelfde kamertje bevolken...

De beelden geven je geen prettig gevoel, maar je wordt er ook niet ongemakkelijk van.

Enerzijds zijn de foto's beklijvend, anderzijds ook hoopvol.

Wat mij vooral verbaasde was het vertrouwen dat uit de foto's blijkt: je krijgt het gevoel dat de mensen de aanwezegheid van de fotografe blijkbaar vergeten zijn. Wat spontane, breekbare beelden oplevert.

Bieke Depoorter, een naam om zeker te onthouden!

Katleen Vermeulen

foto credits: Kunsthal St.-Pietersabdij, KASK, Uufflakke blogspot