Vraag aan vijf mensen wat als eerste bij hen opkomt wanneer ze de naam Anne Teresa De Keersmaeker horen

en vier ervan antwoorden Beyoncé. Toen de R&B-zangeres voor haar clip Countdown wel erg nonchalant omsprong

met het concept inspiratie, dreigde de Belgische choreografe met een proces. Zo ver kwam het uiteindelijk niet en

de hele mediastorm doofde even snel uit als hij opgekomen was, maar De Keersmaeker had er wel een hele reeks fans bij.

En terecht.

De Keersmaeker en haar gezelschap Rosas maken sinds de jaren tachtig grensoverschrijdende danscomposities.

Vergeet jumpen, breakdance of lindy hop, werken als Rosas danst rosas zijn pure schoonheid gecombineerd

met fascinerende discipline, wiskundig doordrongen van emotie.

In Rain volg je De Keersmaeker binnen de muren van de prestigieuze van het Ballet de L’opera National de Paris.

Filmmakers Olivia Rochette en Gerard-Jan Claes volgden nauwkeurig hoe de klassieke dansers dit experimentele stuk

onder de knie krijgen. Van auditie, tot première, het hele proces ontrolt zich voor de ogen van de kijker.  

Geen opdringerige documentaire, maar een poëtische parel waarin de kijker kan blijven ontdekken.