In Cuckoo deelt de Zuid-Koreaanse theatermaker/componist Jaha Koo de scène met drie niet-menselijke performers: rijstkokers. De gehackte, sprekende rijstkokers – van het merk Cuckoo – schetsen een beeld van het Korea van de laatste 20 jaar waar Koo in opgroeide, en zijn Koo’s gesprekspartners over het eenzame leven waar Koreaanse jongeren mee te kampen hebben.