Iedere laatste donderdag van de maand nodigen ‘De Vrienden van Alijn’ een band uit voor een gezellig concert op de museumzolder van Het Huis van Alijn. Afgelopen donderdag 27 december verzorgde Mortier het laatste muzikale onderonsje van het jaar.

Mortier is het jongste liefdeskind van Thomas Mortier (Ministers Van De Noordzee, Douglas Firs), Senne Guns, Nele Paelinck (School Is Cool), Jesse Maes (Hypochristmutreefuzz) en Willem-Alexander Langlet (Emma Bale). In maart komt hun eerste plaat ‘Mortier’ eraan, waarvan we in het Huis van Alijn al een voorsmaakje kregen. Een koude winteravond midden in de kerst- en eindejaarsperiode, een knusse zolder en een handvol rasmuzikanten met warme Nederlandstalige liedjes, het lijkt een recept dat niet kan mislukken.

Mortier begint heel rustig met frivole melodietjes en voorzichtige noten. De stem van Thomas Mortier klinkt soms wat aarzelend, alsof hij het publiek enkel met fluwelen handschoenen durft te benaderen. We missen wat charisma bij de zanger, die het over zielepijn en liefde in kwade en goede dagen heeft, maar er niet onmiddellijk in slaagt de emoties tot bij het publiek te brengen.

De muziek vangt gelukkig op, met zorgvuldig geplaatste klanken en nog doordachtere stiltes. Af en toe een zachte vioolstreep van uitblinker Nele Paelinck of een ongepolijst baslijntje van Thomas Mortier zorgen voor dynamiek in de nummers die op tekstueel vlak anders weinig potten breken. ‘t Is pas tijdens ‘Het verhaal van Karel’ dat we eindelijk plezier zien in de ogen van de muzikanten en dat de registers worden opengetrokken. De muzikanten vinden elkaar in het spel van muziek en zang en brengen een heerlijk uitgesponnen nummer met een melancholische Balthazar-vibe.

Af en toe een zachte vioolstreep van uitblinker Nele Paelinck of een ongepolijst baslijntje van Thomas Mortier zorgen voor dynamiek in de nummers die op tekstueel vlak anders weinig potten breken.

Passeren ook nog de revue: de recentste single ‘Zoveel meer’, ‘Geen haaien op woensdag’, ‘Ik waai uit’ (een nummer van Mortiers eerdere band Ministers van de Noordzee). Afsluiten doet de band met ‘Valium’, een iets experimenteler nummer waarin de gitaar meer op de voorgrond komt. Geen evidente afsluiter, maar dat deert het publiek niet. De band krijgt een welgemeend applaus, en er wordt zelfs met de voeten gestampt. Aanmoediging genoeg voor een bisnummer: Senne Guns kruipt achter zijn piano en brengt samen met Mortier nog een nummer van Ministers van de Noordzee. Eerlijk, we hadden het liever zonder bisnummer gehad, want dat liep over van de clichés - iets met een superman die in elk van ons zit - en de fragiele combinatie van piano en zang blies ons niet omver.

Mortier zorgde voor gezellige winterdeuntjes en toonde zich vooral muzikaal sterk. De muzikanten zijn dan ook niet de minsten en lieten ons enkele schone momenten beleven, vooral wanneer ze allemaal op dezelfde vibe zaten en de nummers een harmonieus geheel werden. Eens de groep meer op elkaar ingespeeld is, zullen deze momenten zich ongetwijfeld enkel maar opstapelen. Vooral Nele Paelinck toonde zich een manusje-van-alles die met ongelooflijk veel plezier op het podium staat. Haar rol mag, zeker op vocaal gebied, gerust nog groeien om zanger Thomas Mortier te ondersteunen in zang en energie.

Het publiek genoot zichtbaar van Mortier en ging helemaal opgewarmd de koude winterstraten terug op. In maart brengt de groep hun eerste album ‘Mortier’ uit, daarvoor passeren ze nog in de Handelsbeurs (26 januari) en Vooruit.