Stel je voor. Je rommelt door een doos met oude foto's. (Indien je je dit, als kind van de technologisch boom, niet meer kan voorstellen: je bladert door een mapje afbeeldingen op je computer dat je al lang niet hebt geopend.) Plots kom je een foto tegen van jezelf, in bijvoorbeeld een luchtballon. Maar je kan je absoluut niet herinneren ooit in een luchtballon gezeten te hebben. Of wel?

Tom Struyfs eerste solovoorstelling, De Tatiana Aarons Experience, werd meteen geselecteerd voor Het Theaterfestival. De opvolger, Vergeetstuk, kan ook op de nodige bijval rekenen. De mix van multimedia en vertellen lijkt te gaan uitgroeien tot het handelsmerk van de jonge maker.

Op Cobra besloot Liv Laveyne:   “Vergeetstuk relativeert het hier en nu – het getwitter en gefacebook - als passage tussen verleden en toekomst en houdt een warm pleidooi over generaties heen. Wie ‘Vergeetstuk’ van Tom Struyf ziet, kan niet aan de drang weerstaan om meteen daarna naar zijn eigen moemoe te bellen.” Ze zal blij zijn.