Eenzaamheid en verleiding

Regisseur Johnny De Meyer en choreograaf Dieter Defurne brengen een moderne western waarin dans en theater met elkaar verweven zijn. De centrale figuur wordt in zijn zoektocht naar een invulling van zijn bestaan geconfronteerd met drank, vrouwelijke verleiding, de stilte en eenzaamheid.

Deze dansvoorstelling toont aan dat motieven uit westernfilms ook toepasbaar zijn op het moderne leven. Zo begint de voorstelling met dansers die als tumbleweed over het podium heen en weer rollen op de tonen van de wind. De cowboy met zijn schaduw als enige gezel in zijn eenzaam bestaan, worden weergegeven door twee mannelijke dansers die synchroon bewegen. Het uiteindelijke gevecht dat zij met elkaar aangaan, is één van de krachtigste momenten uit de voorstelling. Het sober decor is geïnspireerd op de westernsaloon met vele whiskeyglazen.

“Saloon” is geen pure dansvoorstelling maar een mix van muziek, tekst en dans. De westernmuziek wordt live gebracht. De twee muzikanten en de dansers voelen elkaar perfect aan. Er worden geen klassieke westernnummers opgevoerd, maar eigen muziek. Dans en muziek worden afgewisseld met stukken tekst in het Engels of Frans. Het moment waarop de vier danseressen tegelijk een Engelse en Franse tekst brengen terwijl ze dezelfde beweging uitvoeren, bewijst hoe gefocust de dansers zijn. Het fragment wanneer alle dansers synchroon hun doodstrijd uitvoeren, is ijzersterk. Deze beweging werd door de dansers zelf gemaakt en dat voel je als toeschouwer.

Door de mix van dans, woord en muziek is “Saloon” een rijke dansvoorstelling. Al deze elementen zijn zo goed verweven dat het snel duidelijk wordt dat veel aan dit stuk gewerkt is. De enige opmerking die te maken valt, is dat duidelijk is wie de dansers zijn en wie de acteur. Of dit een minpunt hoeft te zijn, mag je zelf gaan aanschouwen. Vanavond nog een laatste keer om 20u30 in het Arcatheater en hopelijk daarna in talrijke culturele centra in Vlaanderen.