Een straffe, spannende en stijlvolle film noir, zo zou je Goodbye Morocco kunnen omschrijven. Een bijzonder stukje filmkunde, waarbij regisseur Nadir Moknèche zijn voorliefde voor het thrillergenre bepleit.

Via een serie flashbacks komen we meer te weten over Dounia, een Marokkaanse vrouw die haar man heeft verlaten voor de jongere Dimitri. Dimitri is een Spanjaard en een architect. Samen houden ze toezicht bij de bouw van een luxe villa op het strand van Gibraltar. Dounia moet er de illegale Senegalese werkers onder controle houden. Dounia’s ex heeft het hoederecht over haar zoon en doet er alles aan om haar het leven zuur te maken. Het liefst van al zou ze een kidnapping orkestreren en het land ontvluchten met haar kind, maar daar heeft ze het geld niet voor. Opeens lacht het lot haar toe. Bij graafwerken wordt op de werf een historische Christelijke catacombe ontdekt. Verleid door de belofte van veel geld, besluiten de twee om zonder de eigenaar te informeren de vondst te verkopen. Voor Dounia is dit de oplossing om de voogdij over haar zoontje terug te krijgen en Marokko te verlaten. Maar dan gebeurt er een tragisch ongeval met een illegale West-Afrikaanse arbeider op de werf…

Geïnspireerd op waargebeurde feiten mengt dit multicultureel drama aspecten uit thriller, film noir, moordmysterie en passioneel drama. Tegelijkertijd creëert Moknèche een wirwar van subintriges over ontvoering, kunstdiefstal, ontrouw en migratie. Dit op een superieure manier met personages uit verschillende etnische, culturele en sociale achtergronden. Een stijlvolle film over de blijvende spanningen tussen het post-koloniale Europa, zwart Afrika en de Arabische wereld.