"De wetenschapper Protassof leeft teruggetrokken met zijn vrouw Helena en zijn zus Lisa in het ouderlijke huis. Hij werkt als een bezetene aan een visionair idee: de ontwikkeling van ‘de mens van de toekomst’ die zijn biologische beperkingen zal overwinnen en een nieuwe maatschappij zal stichten. Ondertussen heeft hij geen oog voor de anderen. Hij sluit zich af voor de geruchten over opstand en cholera in de stad. Hij verliest zich in experimenten en gesprekken met de kunstenaar Wagin die zijn vrouw het hof maakt en de veearts Tschepoernoy die zijn zus ten huwelijk vraagt maar telkens weer wordt afgewezen. Allen praten ze koortsachtig over grote idealen en de maakbaarheid van de mens, maar in hun naaste omgeving richten ze heel wat schade aan. Gebrek aan medeleven en sociale bewogenheid leiden ertoe dat de situatie binnen en buiten de muren van het landgoed escaleert. Hun utopische toekomstvisioen als kinderen van de zon wordt verduisterd door krachten die zij zelf te lang hebben genegeerd."

"Kinderen van de zon (1905) stelt het belangrijkste thema in het werk van Maxim Gorki scherp: de kloof die gaapt tussen de onuitputtelijke mogelijkheden van de mens en de uiteindelijke levens van elk individu. Samen met zijn tijdgenoot Tsjechov wordt Gorki beschouwd als de belangrijkste Russische toneelauteur van het einde van de 19de en het begin van de 20e eeuw."

Tijdens het internationale BITEF-festival in Belgrado, Servië (sept 2012), won Kinderen van de zon de Grand Prix Mira Trailovic.

‘Kinderen van de zon is een absolute aanrader. Deze productie verdient een jaarlijkse reprise en een reis rond de wereld.’ - Knack