We stappen het Vooruitgebouw binnen en in eerste opzicht merk je dat er overwegend veel vrouwen aanwezig zijn. Maar als we beter kijken, zien we dat de mannen niet onderdoen deze avond. Misschien gingen wij er gewoon van uit dat er enkel vrouwen aanwezig zouden zijn omdat we niet zouden weten welke man vrijwillig naar een stuk zou gaan dat ‘Wijven’ heet. Dat kan toch niets anders dan feministisch gepreek opleveren?

tauberbach, de nieuwste voorstelling van Alain Platel werd reeds uitermate lovend beschreven als een "vuilnisbelt vol brute poëzie" (De Standaard; *****), "een hartroerend jongleurspel, tevens passiespel" (Knack Focus; *****), maar is bovenal een lofzang op de waanzin.

Beatrix Potter verzon verhalen voor de kinderen van Annie Moore en stuurde ze in briefvorm naar hen op. Annie was één van haar voormalige gouvernantes en een goede vriendin. Zij spoorde Potter aan om haar verhalen neer te schrijven in kinderboeken. In 1902 werd “The Tale of Peter Rabbit”, als eerste uit de reeks van dierenverhalen voor kinderen, gepubliceerd. Potter voorzag het ook van haar eigen, inmiddels zeer gekende, illustraties.

Gentser theater dan dit zul je de komende week niet vinden! Drie jonge mannen die elkaar vonden tijdens hun dramaopleiding aan het KASK, richtten samen het theatergezelschap Tibaldus en andere hoeren op.

De Hongaarse regisseur Kornél Mundruczo combineert twee befaamde muziekstukken in één regie: de opera Hertog Blauwbaard's burcht van zijn landgenoot Béla Bartok en de liederencyclys Winterreise van de Oostenrijkse componist Franz Schubert. In beide grote meesterwerken staat de menselijke eenzaamheid centraal. De enige opera van Bartok gaat over de hertog Blauwbaard en zijn vierde vrouw Judith.

"Zeebonken in kartonnen dozen", ofte Kurt Defrancq en Jonas Van Thielen die met hun nieuwe voorstelling De Gebroeders Degrave een biografie van de legendarische Oostendse gebroeders Degrave op podium neerzetten.  

Graag had ik deze recensie op onconventionele wijze ingeleid, namelijk met een aantal redenen waarom je je tijd beter niet verspilt aan het lezen ervan. Ten eerste; veel weet ik niet van theater, dus professioneel onderbouwd is dit opiniestuk waarschijnlijk allesbehalve. Ten tweede; het stuk speelde enkel gisteren (woensdag 2 april) in Gent, dus je kans is toch al verkeken.

Het Gentse kinder- en jeugdtheater Kopergietery pakt uit met hun nieuwe voorstelling Pigeon.
Acht jongeren tussen 10 en 18 jaar oud brengen samen een verhaal. Punt. Niets nieuws onder de zon, toch? En precies daar slaan we de bal mis.

Nicole Kohler presenteert ism Danshuis De Ingang op zaterdagavond 26.04 en zondagnamiddag 27.04 een dansvoorstelling in 4 delen: haar kinderen (3-12jr) dansen een verhaal naar ‘Eefje Donkerblauw’ (Klassiek Ballet), haar (jong-)volwassenen leerlingen tonen een deel Klassiek Ballet en een deel Hedendaagse Dans en tot slot danst Nicole’s jonge g

"Het antwoord doet er niet toe, wat telt is de vraag”
                - Pilatus

Rood, een theaterstuk en tevens kunstenaarsportret gespeeld door Wim Opbrouck. Dit stuk, dat veel lof heeft gekregen van De Standaard, Cobra.be en De Volkskrant, gaat over Mark Rothko (1903-1970), een kunstenaar die vocht tegen de oppervlakkigheid van een commerciele wereld.

We situeren ons in de jaren’50, U.S.A.

Toen de crisis in 2008 losbarstte en in de jaren die er op volgden steeds wilder om zich heen greep, toen bedrijven, overheden en hele monetaire stelsels de dieperik in dreigden gesleurd te worden, stelde Stijn Devillé van Braakland/ZheBilding zich de vraag hoe het toch allemaal zo ver was kunnen komen. Hij verdiepte zich in 'de crisis'  en maakte er ieen stevig toneelstuk over. 

THE DOG DAYS ARE OVER: een dansvoorstelling waar de sprong centraal staat als de meest essentiële van fysieke handelingen, en springen beoogd wordt als uitputtingsslag.

België bestond nog maar net, toen in Duitsland een jonge schrijver wild om zich heen schopte. Zijn naam was Georg Büchner en hij zou op 23-jarige leeftijd sterven aan tyfus. Toch had tijds om naast zijn bezigheden als revolutionair en geneeskundestudent enkele baanbrekende toneelstukken te schrijven. Lenz is daarvan het bekendste.

Het is ondertussen al een tiental jaar geleden, maar de combinatie Pim en Theo is nog steeds meer dan een stelletje Nederlands klinkende namen. Beide politici werden op  klaarlichte dag door extremisten vermoord. Tijdens het stuk gaan de twee met elkaar in debat. Een voorstelling over cultuur en identiteit, spijt, de dood en het publieke leven. 

Door al dat tumult in Gent waren we bijna de kleine deugden vergeten. Zo was de voorstelling van LUNA JONG van het I-Luna Theater op zaterdag  15/03 een kleinschalige, maar o zo ware deugd. Onder regie van Mathias Van Mieghem geassisteerd door Dymfy Van Speybroeck bracht een groep Gentse jongeren een stuk over vriendschap, liefde en hoop.

Onze eerste kennismaking met het Italiaanse gezelschap Motus, vorig jaar met hun Alexis, a Greek Tragedy in een volle Theaterzaal, heeft lang nagezinderd.

Het theatergezelschap Ontroerend Goed met Gentse roots keert na een internationale periode weer naar het thuisfront en voert het stuk “Wijven” op.

Vrouwen met een ingebakken feministische overtuiging gaan beter niet naar deze voorstelling. Hoewel. In theater heerst het principe alles kan en alles mag.

FRAGILE is de titel van de nieuwe voorstelling van Theater TRAC. De première is voorzien voor vrijdag 21 maart. Het Gentse gezelschap waagde zich opnieuw aan een eigen creatie, dit keer rond de psychiatrie, onder de titel "Fragile".

Het gelijktijdig uitvoeren van eenzelfde beweging, ofwel het unisono, is een van de bekendste begrippen in dans.

Negentiende eeuw. Aksentei Ivanovitsj Propritsjin is een kleine ambtenaar in Sint-Petersburg, een doodgewone man dus. Maar geen enkele russische personage zou ooit doodgewoon kunnen zijn, dus ook Aksentei niet. De grote russische prozaïst, Nikolaj Gogol beschrijft in zijn boek 'Dagboek van een gek' hoe het personage Aksentei stilaan de voeling met de realiteit verliest.

Jong Gents geweld op het podium, dat is waarvoor LUNA JONG (het jongerenluik van Theater i-Luna) staat. En Tumult ziet graag al wat Gents is! Zo is het eerste project 'Generatie Z' van LUNA JONG  een theaterstuk in én over de Brugse Poort geregisseerd door de vaste acteurs van het i-Luna, Mathias Van Mieghem en Dymfy Van Speybroeck.

Het NTG heeft een veelzijdig assortiment aan producties die telkens tonen waar hedendaags theater allemaal naartoe kan gaan. Je kan er ook van uit gaan dat er op elke productie een bepaald kwaliteitslabel zit. Of dat nu komt door de vele klasse-acteurs die het NTG rijk is, de regie die vaak heel strak zit of door de inventieve decors die ze telkens weten te fabriceren, je komt nooit onvoldaan buiten.

Iconischer en Belgischer kan niet: Bartók/ Mikrokosmos, naar een choreografie van Anne Teresa De Keersmaeker, is intussen een kwarteeuw oud, maar vormt nog steeds een mijlpaal in haar oeuvre en bij uitbreiding ook in de geschiedenis van de hedendaagse dans.

'Misschien zal ik toch blijven' is een voorstelling die vertelt hoe vrouwen de heel eigenaardige, grillige, geladen, schone en boeiende, maar toch ook complexe relaties met broers, vaders en mannen beleven. De Genste sociaal-artistieke werkplek Victoria Deluxe ging op zoek naar vrouwen die wilden getuigen over hun relaties met mannen. Maar liefst 65 dames deden hun verhaal uit de doeken.

Bedrukte man zit voor een caravan, symbool voor onvervulde dromen. Zo opent de intrigerende Cyrano-interpretatie van NTGent.

Begijn Le Bleu kruipt in de huid van Pol de Smet, een Vlaamse plattelandsjongen die moet vechten tegen 'Den Duitsch'. De voorstelling is ontstaan tegen de achtergrond van het honderdjarig bestaan van de Eerste Wereldoorlog. De kijker krijgt een persoonlijk verhaal voorgeschoteld met een komische toets.

Parsifal vormt het sluitstuk van de optimistische muziektheatertrilogie na Aida (2010) en Candide (2012).